دیدگاه کتابمقدس در رابطه به مراسم چهارشنبه سوری

همینطور که به اطلاعات ثبت شده دربارۀ این مراسم نگاه کردیم، ملاحظه می کنید که بطور کل این جشن با خرافات همراه است که با تعلیم کتابمقدس متناقض می باشد و کلام خداوند ما را از انجام و یا پیروی هرگونه خرافاتی منع می کند.

پولس رسول در رسالۀ کولسیان فصل ۲ آیۀ ۸ به ما هشدار می دهد که؛ مواظب باشید مبادا كسی با دلایل پوچ و فلسفه‌ای كه متّکی به سنّتهای انسانی و عقاید بچّگانۀ این جهان است، شما را اسیر خود سازد. این تعالیم از مسیح نیست.

اول تیموتاوس ۴: ۷؛ امّا با افسانه‌های كفرآمیز كه ارزش بازگو كردن ندارد، كاری نداشته باش. اگر می‌خواهید ورزش كنید، خود را در خدا‌پرستی تقویت كنید.

تثنیه ۱۸: ۱۰ الی ۱۲؛ در میان شما کسی یافت نشود که پسر یا دختر خود را بر آتش قربانی کند (از آتش بگذراند)، و نه فالگیر یا غیبگو، و نه افسونگر یا جادوگر یا ساحِر، و نه مشورت‌کننده با ارواح، یا رَمال و یا کسی که با مردگان گفتگو کند زیرا هر که این کارها را می‌کند، خداوند از او کراهت دارد، و به سبب همین اعمال قبیح است که یهوه خدایتان این اقوام را از برابر شما بیرون می‌رانَد.

واژۀ «چهارشنبه‌سوری» از دو واژۀ چهارشنبه – نام یکی از روزهای هفته – و سور به معنای جشن و شادی ساخته شده است.

طبق آیین باستان در این روز آتش بزرگی برافروخته می‌شود که تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته می‌شود که این آتش معمولاً در بعد از ظهر زمانی که مردم آتش روشن می‌کنند و از روی آن می‌پرند آغاز می‌شود و در زمان پریدن می‌خوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من.»

این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاک‌سازی مذهبی است که واژه «سوری» به معنی «سرخ» به آن اشاره دارد.

به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدیگی و زردی، بیماری و مشکلاتشان را بگیرد و بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد.

چهارشنبه‌سوری جشنی نیست که وابسته به دین یا قومیّت افراد باشد و در میان بیشتر ایرانیان رواج دارد.

ریشه‌شناسی چهارشنبه سوری

در رابطه با پیشینۀ برپاکردن آیینی به نام چهارشنبه سوری در منابع کهن چیزی وجود ندارد و ابوریحان بیرونی هم که به دقت از مراسم زرتشتیان یاد می‌کند جز سپندارمذگان و آتشی که پیش از نوروز برپا می‌شود یادکردی از «چهارشنبه سوری» ندارد.

«مرتضی راوندی» درکتاب «تاریخ تحولات اجتماعی ایران» بیان می‌کند که «چهارشنبه سوری» پس از کشته شدن حسین بن علی و توسط هواداران مختار برپا می‌شده است.

همچنین نسبت دادن چهارشنبه سوری به آداب و رسوم ایران باستان در هاله ابهام قرار دارد چرا که اصولاً در ایران باستان تقسیم‌بندی گاهشماری به هفته وجود نداشته است و هر روز ماه نامی داشته است.

افزون بر همه اینها دکتر معین اقدام جهیدن از فراز آتش را از آداب و سنن زرتشتیان نمی‌داند، چرا که در دین و آیین زرتشتی آتش مقدس است و جهیدن از فراز آن وهن آتش شمرده می‌شود.

(برای بعضی از دوستان: این فقط یک پرسش است)

به زودی مراسم (چهارشنبه سوری) در میان هموطنان عزیز پارس زبان ما آغاز می شود.

با اینکه تاریخچه این مراسم به نوعی خرافه و آیین مذهبیِ طلب تطهیر و پاکسازی از آتش باز می گردد، ولی با فرهنگ ایران و ایرانی گره خورده است.
بیاییم این سنت کهن و قدیمی را از دید مسیحیان ایرانی نگاهی بیاندازیم.
با توجه به خرافه بودن این آیین و مراسم، ما مسیحیان جایز هستیم در این جشن تنها به خاطر اینکه ملی و سنتی است شرکت كنيم؟
شما چه فکر می کنید؟

در ادامه چند سنت از چهارشنبه سوری:

- بوته افروزی

در ایران رسم است که پیش از پریدن آفتاب، هر خانواده بوته های خار و گزنی را که از پیش فراهم کرده اند روی بام یا زمین حیاط خانه و یا در گذرگاه در سه یا پنج یا هفت "گله” کپه می کنند. با غروب آفتاب و نیم تاریک شدن آسمان، زن و مرد و پیر و جوان گرد هم جمع می شوند و بوته ها را آتش می زنند. در این هنگام از بزرگ تا کوچک هر کدام سه بار از روی بوته های افروخته می پرند، تا مگر ضعف و زردی ناشی از بیماری و غم و محنت را از خود بزدایند و سلامت و سرخی و شادی را به هستی خود ببخشند. مردم در حال پریدن از روی آتش ترانه هایی می خوانند :

خاکستر چهارشنبه سوری، نحس است، زیرا مردم هنگام پریدن از روی آن، زردی و ییماری خود را، از راه جادوی سرایتی، به آتش می دهند و در عوض سرخی و شادابی آتش را به خود منتقل می کنند.

- سرود "زردی من از تو ، سرخی تو از من "
 ایرانیان عقیده دارند که با افروختن آتش و سوزاندن بوته و خار فضای خانه را از موجودات زیانکار می پالایند و دیو پلیدی و ناپاکی را از محیط زیست دور و پاک می سازند. برای این که آتش آلوده نشود خاکستر آن را در سر چهارراه یا در آب روان می ریزند تا باد یا آب آن را با خود ببرد گرد آوردن بوته، آتش زدن و پریدن از روی آن و

گفتن عبارت "زردی من از تو، سرخی تو از من” شاید مهمترین اصل شب چهارشنبه سوری است.

عزیزانم، کتاب مقدس به ما می گوید که عیسی مسیح آن صورت خدای نادیده انسان شد تا با مرگ فداکارنۀ خود (خون “سرخی“ خود) هر نوع لعنتی (زردی) را از شما بردارد، بیائید با اعتراف به گناهان خود از او بخواهید تا با خون مقدسش شما را ببخشد و رها سازد و تمام گره ها و مشکلات زندگی تان را بردارد.

او مرد و زنده شد تا ما با ایمان به آوردن به او بتوانیم حاجت و درخواست خود را به حضور خدا آوریم و او در نام مقدس او پاسخ آن را بیابیم.

برکت را از خود خدا دریافت کنید و نه از چیزهای جایگزین و غیر واقعی – خرافی انسانی.