آزادی ظاهری درمان اسارت درونی نیست

آیـا می دانیم چرا عیسی مسیح خداوند وقتی مفلوجی را دید که تلاش می کند شفا بیابد هیچ اشاره ای به پاهای فلجـش نکرد بلکه ابتدا گفت گناهان تو آمرزیده شد ؟؟؟ مرقس 2  :  5 

خداوندمان عیسی مسیح با این کار نشان داد "آزادی از درون ما آغاز می گردد و نه از بیرون." چه فایده شخص پاهایش شفا یابد وقتی هنوز اسیر گناهان درونی اش باشد؟ ابتدا باید از اسارت های درونی اش آزاد شود تا وقتی پایش شفا یافت انگیزه و هدف مثبتی برای راه رفتن داشته باشد. و بعد او را با شفای الهی از اسارت مفلوج بودن آزاد کرد.

خیلی از محـرومـین وقتی آزاد می شوند در ظلم و شقاوت و غارت و چپاول دست هیتلر و استالین را از پشت می بندند چون از زندان شخصیت بیمارشان هنوز آزاد نشده اند.

خیلی از مجـرمین پس از اینکه از زندان آزاد می شوند بیشتر از قبل جـرم می کنند. چون نه تنها از دورنشان آزاد نشده اند بلکه در مجاورت با شخصیت های مریض دیگر بیمار تر هم  شده اند و راهها و روش های جدیدتری هم آموخته اند.

قاضی که مجــرم را  باز پروری نکند و بخودش برنگرداند او را خطرناکتر از قبل به اجتماع برمی گرداند. بهمین خاطر مسیح افرادی مثل زن سامری را ابتدا بخود میآورد تا خودش را بازیافت کند و از خودش آزاد شود . همین آزادی باعث می شد که  بروند باعث آزادی دیگران شوند. جالب است که زن سامری وقتی از خود آزاد شد، رفت تمام شهر سامره را به آزادی دعوت کرد.     

آزادی به معنی آزادانه در اسارت های درونی خود قــدم زدن نیست، بلکه آزادی یعنی در زندان محدودیت های فیلیپی که برای مان ساخته اند بتوانیم مانند پولس و سیلاس بـا روحی آرام و روانی آسوده و فکری راحت و رویایی آزاد خدا را پرستش کنیم. آنوقت همین روح آزاد ما دیوار بسته زندان هایی که ناجوانمردانه برایمان ساخته اند را چنان در هم خواهد شکست که زندانبان فیلیپی به لرزه خواهد افتاد.