مشکل ما با گناه چه می‌‌شود؟

به عبارتی دیگر، چرا هنوز ما گاهی با گناه در کشمکش قرار می‌‌گیریم؟ عزیزان، اگر چه بعد از لحظه‌ نجات، ما حیاتِ ابدی روحانیِ جدیدی را دریافت می‌‌کنیم، ولی بدن‌های فیزیکی ما، هنوز در موقعیتِ گناهکار قبلی خود باقی می‌‌ماند. پولس رسول این مهم را در رومیان ۷: ۱۸ چنین شرح می‌‌دهد: ۱۸ می‌دانم که در من یعنی در طبیعت نفسانی من جایی برای نیکویی نیست زیرا اگر چه میل به نیکی کردن در من هست ولی قدرت انجام آن را ندارم‌. آمین! پولس رسول همچنین برای این کشمکش بین جسمِ فیزیکی گناهکارِ قدیمی مانده با ما، و خواستِ فکری جدیدمان می‌‌فرماید: ۲۲ باطنأ از شریعت خدا لذت می‌برم، ۲۳ ولی می‌بینم فرمان دیگری بر بدن من حاکم است که با فرمان حاکم بر ذهن من می‌جنگند و مرا اسیر فرمان گناه می‌سازد یعنی اعضای بدن مرا مطیع خود نموده است‌. آمین! رومیان ۷: ۲۲ - ۲۳ سوال دیگری که باید به آن پاسخ دهیم این است که؛ "بنابر این، چگونه بر گناه غلبه کنیم و مطابق و شایستهٔ موقعیتِ جدیدمان در ایمانمان به عیسی مسیح، خداپسندانه زندگی کنیم؟" عزیزان، پیروزی ما بر گناه، توسطِ نو سازی فکرمان آغاز می‌‌گردد! پولس رسول در افسسیان ۴: ۲۲ - ۲۴ می‌‌فرماید: ۲۲ شما باید از آن زندگی‌ای که در گذشته داشتید، دست بکشید و آن آدمی که در پیش بودید از خود دور سازید، زیرا او فریب شهوات خود را خورده و در راه هلاکت است‌. ۲۳ دل و ذهن شما باید کاملا نو شود ۲۴ و شخصیت تازه‌ای را که در نیکی و پاکی حقیقی و به صورت خدا آفریده شده است به خود بپوشانید‌. آمین! توجه بفرمأیید. ما فکرمان را نو نمی کنیم تا شخصی نو شویم، بلکه ما فکرمان را نو می‌‌کنیم چرا که روح القدس ما را نو ساخته است! عزیزان، مبدل به خلقتی تازه شدنِ ما، در لحظه‌ ی‌‌ ایمانمان به عیسی مسیح حاصل می‌‌گردد. در حالی که، نو سازی افکارمان، در طی مرحلهٔ تقدیسِ ما به تدریج صورت می‌‌گیرد. افکار ما یکشبه کاملاً نو نمی شوند. تقدیسِ ما هم یکشبه حاصل نمی گردد. مرحلهٔ تقدیس ما، که همان دوری از هر گناه و شبیه عیسی مسیح شدن می‌‌باشد، تا روزی که زنده هستیم ادامه خواهد داشت. برای پیشرفت در مرحلهٔ تقدیس، باید دست در دستِ روح القدس، فروتنانه هر روز با او زندگی کنیم. ما باید خود را نسبت به گناه مرده انگاریم