کلیسا چیست؟

 اجتماعی است از ایمانداران راستین در همۀ اعصار و دورانها. کلیسا تشکیل یافته از جمیع مردان و زنانی است که ایمانداران راستین به عیسی بوده اند، از گذشته و تا امروز و آینده. وقتی پولس در رسالۀ افسسیان ۲۵:۵ عنوان نمود که «مسیح هم کلیسا را محبت نمود و خویشتن را برای آن داد،» به همۀ کسانی اشاره داشت که مسیح جان فدا کرد تا نجاتشان دهد. منظور پولس فقط ایماندارانی نبودند که پس از جان سپردن مسیح هنوز در قید حیات بودند، بلکه همۀ کسانی منظور پولس بودند که حتی پیش از آمدن مسیح به جهان برای نجات و رستگاریشان به خدا چشم دوخته بودند. جمیع ایمانداران راستین، در هر عصر و دورانی که زیسته باشند، کلیسای حقیقی را تشکیل میدهند.

در عهدجدید، واژۀ «کلیسا» در توصیف گروههای مختلف ایمانداران به کار میرود:
- کلیساهای خانگی کوچک (رومیان ۵:۱۶؛ اول قرنتیان ۱۹:۱۶)،
- کلیساهای واقع در یک شهر (اول قرنتیان ۲:۱؛ دوم قرنتیان ۱:۱؛ اول تسالونیکیان ۱:۱)،
- کلیساهای واقع در یک ناحیه (اعمال ۳۱:۹)،
- کلیساهای واقع در گوشه و کنار جهان (افسسیان ۲۵:۵؛ اول  قرنتیان ۲۸:۱۲).
 بنابراین، ِبجا و سنجیده است که اجتماعی تشکیل یافته از قوم خدا را به هر شکلی که گرد هم میآیند کلیسا بنامیم.

نشانه های کلیسا
- موعظه کلام خداوند
- انجام دو سنت تعمید آب و عشا ربانی

وظایف کلیسا
- به خدا، به اعضای کلیسا، و به جهان خدمت کند
- کلیسا با بشارت انجیل به جمیع انسانها، چه با حرف چه با عمل، جهان را خدمت میکند

هر کلیسایی باید بکوشد آن سه هدفی را که خدا برایش در نظر دارد به انجام برساند (پرستش، تغذیۀ روحانی، بشارت و نیکوکاری و مهرورزی).

- وین گرودوم
از کتاب باورهای مسیحی

وقتی شما میخوانید که خدا پدر آسمانی است، شاید به یاد پدر خودتان بیفتید. پدر شما در هنگام کودکیتان چگونه پدری بود ؟

مسلما او مثل خدا کامل  نیست یک پدر خوب فرزندانش را
دوست دارد بهترین، ها را برای آنها آماده میکند؛ او
می خواهد فرزندانش زندگی کامل و شادی داشته باشند و
به بهترین درجه رشد برسند. خدا، پدر آسمانی ما همین اهداف را برای ما دارد .
او بهترین را برای ما میخواهد. او قصد و هدفی برای
زندگی تازۀ ما به عنوان یک شخص مسیحی دارد و
 میخواهد وقتی هدف او را در زندگیمان دنبال میکنیم شاد
 باشیم .
در کتاب افسسیان باب دوم، می آموزیم که خدا چه کارهای
عظیمی برای ما کرده .
است ما نیز مثل دیگران از لحاظ روحانی
مرده بودیم و امیال خود را پیروی میکردیم.
اما خدا ما را توسط عیسی مسیح زنده کرد و زندگی تازهای راکه هدیه اوست، به وسیلۀ
ایمان به عیسی مسیح، به ما بخشید.
از طریق این آیات درک میکنیم
که معنای فرزند خدا بودن چیست: «زیرا ما مصنوع دست
او هستیم و خدا ما را در مسیح عیسی از نو آفریده است تا آن کارهای نیکویی را که او قبلا
ً برای ما مقدر فرمود که انجام دهیم،
بجا آوریم» (افسسیان ۲: ۱۰ مژده برای عصر جدید).
قصد خدا برای فرزندانش « زندگی با کارهای نیکو»
می باشد کارهای نیکو یعنی انجام دادن آنچه خوب و
 درست است در همۀ موارد، باید از تمام استعدادها و وقتمان بدرستی استفاده کنیم .
 تا بهترینی باشیم که میتوانیم . باشیم این آن چیزی است
که پدر آسمانی ما را شاد میکند. انجام کارهای نیکو برای
پدر آسمانیمان آن چیزی است که ما را شاد میکند و
زندگیمان میسازد!  یاد داشته باشید که کارهای نیکو
 شخص را مسیحی نمیکند. در کتاب افسسیان ۲: ۸-۹ میخوانیم که نجات
را نمیتوان خرید بلکه نجات هدیۀ . خداست اما زمانی که
شخص فرزند خدا میشود، بر طبق اعتقاداتش زندگی خواهد کرد .
 یک فرزند خدا با اشخاصی که به خدا ایمان ندارند، فرق
میکند و رفتاری متفاوت دارد. او ایمان خود را در زندگی
تازه اش با انجام اعمال جدید برای خدا نشان میدهد و این
پیغامی است که ما در رساله یعقوب ۱: ۲۲- ۲۶ پیدا میکنیم،
ایمان خودش را از طریق عمل نشان میدهد.

پرنده خودت را آزاد کن!

پسربچه ای پرنده زيبايی داشت که به آن بسيار دلبسته بود و شبها هنگام خواب، قفس آن پرنده را كنار رختخوابش ميگذاشت و ميخوابيد.
اطرافيانش وقتی از عشق و وابستگی او به پرنده باخبر شدند، از این فرصت سو استفاده کرده و از پسرك حسابی كار ميکشيدند.
هر وقت پسرك خسته ميشد و نميخواست كاری را انجام دهد، او را تهديد ميكردند كه الان پرنده اش را از قفس آزاد خواهند كرد و پسرك با التماس ميگفت: نه، كاری به پرنده ام نداشته باشيد. هر كاری گفتيد انجام ميدهم.
تا اينكه يك روز صبح برادرش او را صدا زد كه برود از چشمه آب بياورد و او با سختی و كسالت گفت، خسته ام و خوابم مياد، برادرش گفت: الان پرنده ات را از قفس رها ميكنم، پسرك آرام و محكم گفت: خودم ديشب آزادش كردم رفت، حالا برو بذار راحت بخوابم. با آزادی او خودم هم آزاد شدم.

اين حكايت همه ما است. تنها فرق ما، در نوع پرنده ای است كه به آن دلبسته ايم و اسیر آن شده ایم.
پرنده بسياری پول شان، بعضی قدرت شان، برخی موقعيت شان، بعضی ها هم زيبایی و جمالشان، عده ای مدرك و خلاصه شيطان و نفس، هر كس را به چيزی بسته است و ترس از رها شدن از آن، سبب شده تا ديگران، شیطان و دنیا ما را به اسارت خود در بیاورند.

پس دوست عزیزم؛ پرنده ات را بشناس و بعد با قدرت روح القدس ، روح پاک خدا خودت را آزاد کن!

خداوندا هنگامی که دلم بیهوش می‌شود، مرا به صخره‌ای که از من بلندتر است هدایت نما. (مزمور ۶۱: ۲)

برای رسیدن به اعماق بیشتر، باید از سکوی پرش بلندتری استفاده کرد.
برای رسیدن به عمق خواسته ها، انتظارها و رویاهایی بلندتر از آنچه که داریم، نیاز به ایستادن بر روی سکویی بلندتر از آنچه ایستاده ایم، داریم. 

شما اکنون در زندگی خود روی چه سکویی ایستاده اید؟ 
آیا ارتفاع سکوی ایمان شما با عمق توقعات و آرزوهایتان همخوانی دارد؟
مگر می شود با شیرجه زدن از سکوی نیم متری به عمق ده متری استخر رسید؟

داوود می گوید: “خداوندا! در زمانی که بخاطر شرایط سخت، زیادی مشکلات و احساس در جا زدن، دلم بیهوش می شود، مرا به صخره ای و یا سکویی بلندتر از خودم، بلندتر از امکانات و اقتدارم، و بلندتر از شرایط محدودم هدایت کن.”
آن وقت است که داوود عمق های دل خدا را در  اقیانوس حضورش تجربه می‌کند.
و در آیه پنجم می‌گوید: “میراث ترسندگان نام خدا را دریافت کرده ام.”
اگر از روی سکوی ناامیدی، شک و تردید پرش کنیم، به مروارید عمق های امیدوار کننده زندگی نخواهیم رسید.
اگر از روی سکوی ترس و اضطراب پرش کنیم، به عمق های آرامی و اطمینان زندگی نخواهیم رسید.
اگر از روی سکوی غم وغصه ها پرش کنیم، هرگز به عمق های شادی الهی نخواهیم رسید.
هر سکوی پرش، برای رفتن به عمق خاصی ساخته شده است.
سکوی پرش ایمان خود را در حــد ارتفاع مناسب رویاهای بلند تان انتخاب کنید تا به عمق های بیشتری برسید، و در عمق های رابطه با خدا، مرواریدهای ارزشمند فرصت ها را از صدف سربسته زندگی خود به دست بیاورید.
جلیل سپهر

تفکر در کلام خدا

یکی از راههای ماندن در کلام خدا، فکر کردن در مورد آن است که کتاب مقدس آن را “تفکر” می نامد. ایده تفکر این تصویر را برای بسیاری زنده می کند که فکر خود را در حالت خنثی قرار دهی و بگذاری سرگردان شود. این دقیقاً بر عکس تفکر کتاب مقدسی است. تفکر یعنی فکر کردن متمرکز، و این کار تلاش جدی می خواهد. آیه ای را انتخاب می کنید و در مورد آن در فکرتان بارها و بارها تفکر می کنید.

اگر می دانید چطور غصه بخورید پس می دانید که چطور تفکر نیز بکنید. غصه فکر متمرکز بر روی مسئله ای منفی است. تفکر همان کار را انجام می دهد، اما بجای مشکلتان بر کلام خدا متمرکز است.

هیچ عادت دیگری به اندازه تفکر روزانه در کلام نمی تواند زندگی شما را تبدیل کند و شما را بیشتر شبیه مسیح بسازد.

یکی از دلایلی که خدا داود را “دلخواه خویش”  ( اعمال رسولان ۲۲:۱۳) نامید این است که داود دوست داشت در کلام خدا تفکر کند.او گفت: “ خداوندا، کلام تو را چقدر دوست دارم! تمام روز در آن تفکر می کنم” (مزمور ۹۷:۱۱۹) تفکر جدی در کلام خدا، کلید دعای جواب داده شده و رمز زندگی موفق است.

داشتن تولد تازه یعنی چه؟

 در انجیل یوحنا 1:3ـ21 پاسخی اصولی به این پرسش می یابیم. در این بخش از کتابمقدس شاهد مکالمۀ عیسی مسیح با یک شخص برجستۀ فریسی به نام نیقودیموس می باشیم. او، که یکی از اعضای مجلس سَن هِدرین (یعنی از حاکمین یهود) بود، در تاریکی شب نزد مسیح آمد تا از او سؤالاتی بپرسد.

عیسی مسیح در صحبت با نیقودیموس گفت: "آمین آمین به تو می گویم اگر کسی از سر نو مولود نشود، ملکوت خدا را نمیتواند دید." نیقودیموس به او گفت: "چگونه ممکن است که انسانی که پیر شده باشد، مولود گردد؟ آیا میشود که بار دیگر داخل شکم مادر گشته، مولود شود؟" عیسی در جواب فرمود: "آمین آمین به تو می گویم اگر کسی از آب و روح مولود نگردد، ممکن نیست که داخل ملکوت خدا شود. آنچه از جسم مولود شد، جسم است و آنچه از روح مولود گشت، روح است. عجب مدار که به تو گفتم باید شما از سر نو مولود گردید." (یوحنا 3:3ـ7)
معنی تحت اللفظی " تولد تازه،" متولد شدن از عالم بالا است. نیقودیموس با یک احتیاج حقیقی به نزد مسیح آمده بود؛ او نیازمند یک تبدیل درونی (یعنی یک دگرگونی روحانی) بود. تولد تازه را خدا می بخشد. تولد تازه عملی است که خدا بوسیلۀ آن حیات جاودانی را به شخصی که ایمان می آورد عطا می کند (دوم قرنتیان 17:5 ؛ تیطس 5:3 ؛ اول پطرس 3:1 ؛ اول یوحنا 29:2 ؛ 9:3 ؛ 7:4 ؛ 1:5ـ4 ،18). یوحنا 12:1ـ13 خاطر نشان می سازد که "از سر نو مولود " شدن حامل این پیغام نیز هست که چنین شخصی، به وسیلۀ ایمان به عیسی مسیح، "فرزند خدا" نیز شده است.

سؤال منطقی که در این راستا مطرح میشود این است که: "چرا یک شخص احتیاج دارد که دوباره متولد شود؟" پولس رسول در رسالۀ خود به افسسیان 1:2 می نویسد: "و شما را که در خطایا و گناهان مُرده بودید زنده گردانید." او همچنین در رسالۀ خود به رومیان 23:3 در خطاب به کلیسای روم می نویسد: "زیرا همه گناه کرده اند، و از جلال خدا قاصر میباشند." بنابراین، برای اینکه گناهان شخص آمرزیده شوند و با خدا رابطه ای زنده و شخصی داشته باشد، او احتیاج دارد از سر نو مولود گردد؛ یعنی تولد تازه یابد.
اما چگونه این امر امکان پذیر میگردد؟ افسسیان 8:2ـ9 تعلیم میدهد: "زیرا که محض فیض نجات یافته اید؛ بوسیلۀ ایمان. و این از شما نیست، بلکه بخشش خداست. و نه از اعمال؛ تا هیچکس فخر نکند." هنگامیکه یک شخص "نجات می یابد،" او از سر نو مولود شده است، از لحاظ روحانی تجدید حیلت یافته است، و از همان لحظه بخاطر حیات تازه ای که یافته است فرزند خدا می باشد. در حقیقت هنگامی که ایمان می آوریم عیسی مسیح با مرگ خویش بر صلیب جریمۀ گناهان ما را پرداحت نمود، ما از نقطه نظر روحانی دوباره متولد میشویم. "پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقت تازه ای است...." (دوم قرنتیان 17:5 الف).

اگر تا به امروز عیسی مسیح خداوند را به عنوان نجات دهندۀ خود نپذیرفته اید، امروز روح القدس با شخص شما صحبت میکند. شما احتیاج دارید که از سر نو مولود گردید. آیا حاضر هستید که بسوی مسیح آئید و در او مخلوق جدیدی گردید؟ "و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند؛ یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد. که نه از خون، و نه از خواهش جسد، و نه از خواهش مردم، بلکه از خدا تولد یافتند" (یوحنا 12:1ـ13)