اطمینان به نجات

چطور شما می توانید بطور قطع بدانید که نجات یافته اید؟ 1 یوحنا 5 : 11-13 را در نظر بگیرید "و آن شهادت این است که خدا حیات جاودانی به ما داده است و این حیات در پسر اوست. آنکه پسر را دارد حیات را دارد و آنکه پسر خدا را ندارد حیاترا نیافته است. اینرا نوشتم بشما که به اسم خدا ایمان آورده اید تا بدانید که حیات جاودانی دارید و تا به اسم پسر خدا ایمان بیاورید." چه کسی پسر خدا را دارد؟ آنهایی که به او ایمان آوردند و او را قبول کردند (یوحنا 1 : 12). اگر شما مسیح را دارید، حیات را دارید. نه زندگی موقتی، بلکه ابدی.

خدا می خواهد که ما از نجاتمان اطمینان داشته باشیم. ما نمی توانیم زندگی مسیحی خود را هر روزه در نگرانی و بلاتکلیفی بسر ببریم که آیا نجات داریم یا نه. برای همین کتاب مقدس نقشة نجات را اینقدر واضح بیان می کند. به عیسی مسیح ایمان بیاور و نجات خواهی یافت (یوحنا 3 : 16 و اعمال رسولان 16 : 31). آیا باور می کنید که عیسی مسیح تنها نجات دهنده است، که مرد تا بهای گناهان شما را بپردازد (رومیان 5 :8 و 2 قرنتیان 5 : 21)؟ آیا برای نجات فقط به او اطمینان می کنید؟ اگر جواب بله است، شما نجات را دارید. اطمینان یعنی "همة شک ها را کنار گذاشتن". با نگه داشتن کلام خدا در قلبتان، می توانید "همة شک ها را کنار بگذارید" و حقیقت نجات ابدیتان را دریابید.

خود عیسی مسیح این را دربارة کسانی که به او ایمان می آورند تایید می کند: "ومن به آنها حیات جاودانی می دهم و تا بابد هلاک نخواهند شد و هیچکس آنها را از دست من نخواهد گرفت. پدری که بمن داد از همه بزرگتر است و کسی نمی تواند از دست پدر من بگیرد" (یوحنا 10 : 28-29). زندگی ابدی همین است- ابدی. هیچکس نیست، حتی خود شما، که بتواند هدیة خدادادی نجات مسیح را از شما بگیرد.

ما کلام خدا را در قلبمان پنهان می کنیم تا به او گناه نکنیم (مزمور 119 : 11)، و این شامل گناه شک نیز هست. در آنچه کلام خدا به شما می گوید شادی کنید، که بجای شک می توانیم با اطمینان زندگی کنیم! ما می توانیم اطمینان نجات را از کلام خود مسیح کسب کنیم آنوقت نجاتمان هیچوقت زیر سوال نخواهد رفت. اطمینان ما بر اساس محبت خدا به ما از طریق عیسی مسیح است.اول یوحنا فصل ۵ ایات ۱تا ۲۱
۱هرکه ایمان دارد که عیسی، مسیح است، از خدا مولود شده است؛ و هرکه والد را محبّت می‌نماید، مولود او را نیز محبّت می‌نماید.

۲از این می‌دانیم که فرزندان خدا را محبّت می‌نماییم، چون خدا را محبّت می‌نماییم و احکام او را بجا می‌آوریم.

۳زیرا همین است محبّت خدا که احکام او را نگاه داریم و احکام او گران نیست.

۴زیرا آنچه از خدا مولود شده است، بر دنیا غلبه می‌یابد؛ و غلبه‌ای که دنیا را مغلوب ساخته است، ایمان ما است.

۵کیست آنکه بر دنیا غلبه یابد، جز آنکه ایمان دارد که عیسی پسر خداست؟

۶همین است او که به آب و خون آمد، یعنی عیسی مسیح. نه به آب فقط بلکه به آب و خون و روح است آنکه شهادت می‌دهد، زیرا که روحْ حقّ است.

۷زیرا سه هستند که شهادت می‌دهند،

۸یعنی روح و آب و خون؛ و این سه یک هستند.

۹اگر شهادت انسان را قبول کنیم، شهادت خدا بزرگتر است؛ زیرا این است شهادت خدا که دربارهٔٔ پسر خود شهادت داده است.

۱۰آنکه به پسرِ خدا ایمان آورد، در خود شهادت دارد و آنکه به خدا ایمان نیاورد، او را دروغگو شمرده است، زیرا به شهادتی که خدا دربارهٔٔ پسر خود داده است، ایمان نیاورده است.

۱۱و آن شهادت این است که خدا حیات جاودانی به ما داده است و این حیات، در پسر اوست.

۱۲آنکه پسر را دارد حیات را دارد و آنکه پسرِ خدا را ندارد، حیات را نیافته است.

۱۳این را نوشتم به شما که به اسم پسرِ خدا ایمان آورده‌اید تا بدانید که حیات جاودانی دارید و تا به اسمِ پسرِ خدا ایمان بیاورید.

۱۴و این است آن دلیری که نزد وی داریم که هرچه برحسب ارادهٔ او سؤال نماییم، ما را می‌شنود.

۱۵و اگر دانیم که هرچه سؤال کنیم ما را می‌شنود، پس می‌دانیم که آنچه از او درخواست کنیم می‌یابیم.

۱۶اگر کسی برادر خود را بیند که گناهی را که منتهی به موت نباشد می‌کند، دعا بکند و او را حیات خواهد بخشید، به هرکه گناهی منتهی به موت نکرده باشد. گناهی منتهی به موت هست؛ بجهت آن نمی‌گویم که دعا باید کرد.

۱۷هر ناراستی گناه است، ولی گناهی هست که منتهی به موت نیست.

۱۸و می‌دانیم که هرکه از خدا مولود شده است، گناه نمی‌کند بلکه کسی که از خدا تولّد یافت، خود را نگاه می‌دارد و آن شریر او را لمس نمی‌کند.

۱۹و می‌دانیم که از خدا هستیم و تمام دنیا در شریر خوابیده است.

۲۰امّا آگاه هستیم که پسرِ خدا آمده است و به ما بصیرت داده است تا حقّ را بشناسیم و در حقّ، یعنی در پسر او عیسی مسیح هستیم. اوست خدای حقّ و حیات جاودانی.

۲۱ای فرزندان، خود را از بتها نگاه دارید. آمین.