طرز صحیح دعا کردن چیست؟

قسمت اول
به بیان ساده، طرز صحیح دعا کردن، دعا کردن در حق دیگران است. نقش واسط در عهد عتیق متداول بود و می توانیم آن را در افرادی چون ابراهیم، موسی، داوود، سموئیل، حزقیا، ایلیا، ارمیا، حزقیال، و دانیال ببینیم. مسیح در عهد جدید به عنوان شفاعت گر نهایی ما ترسیم شده است، و بدین خاطر، تمام دعای مسیحی تبدیل به شفاعت می شود، زیرا که از طریق مسیح و بوسیله مسیح به خدا تقدیم می شود. عیسی با مرگش روی صلیب، شکاف بین ما و خدا را بست. به خاطر وساطت عیسی، اکنون می توانیم در دعا در حق دیگر مسیحیان یا برای گمشدگان شفاعت کنیم، و از خدا بخواهیم که با درخواستهایشان، مطابق با اراده اش موافقت کند. «زيرا تنها يک خدا هست و بين خدا و آدميان نيز تنها يک واسطه وجود دارد، يعني آن انسان که مسيحْ عيسي است.» (اول تیموتائوس 5:2). «کيست که محکومشان کند؟ مسيحْ عيسي؟ که مرد، بلکه برخيزانيده نيز شد و به‌‌دست راست خداست و براي ما شفاعت مي‌کند؟» (رومیان 34:8). #آیا بهترین شیوه این است که بایستیم، یا بنشینیم، یا زانو بزنیم؟ آیا باید دستانمان باز باشد، یا بسته، یا به سوی خدا بالا برده شود؟ آیا ب؟ آیا بهتر است در ساختمان کلیسا دعا کنیم، یا بیرون در طبیعت؟ آیا باید در هنگام صیح که از خواب پا می شویم دعا کنیم یا هنگام شب، پیش از خوابیدن؟ آیا باید کلمات خاصی را در دعاهایمان بگوییم؟ چگونه دعاهایمان را آغاز می کنیم؟ مناسبترین راه برای پایان دادن به دعا چیست؟ این سوالات و سوالات دیگر، سوالات متداولی هستند که درباره دعا پرسیده می شوند. طرز صحیح دعا کردن چیست؟ آیا هیچ کدام از مسائل بالا اصلاً اهمیتی دارند؟

بیشتر اوقات، به دعا به عنوان یک «فرمول جادویی» نگاه می شود. برخی ایمان دارند که اگر ما دقیقاً چیزهای درستی را نگوییم، یا در حالت و وضعیت درست دعا نکنیم، خدا دعایمان را نمی شنود و جواب نخواهد داد. این کاملاً غیر کتاب مقدسی است. خدا بر این مبنا به دعاهایمان جواب نمی دهد که چه وقتی دعا می کنیم، کجا دعا می کنیم، در چه حالتی دعا می کنیم، یا دعاهایمان را با چه کلماتی و چه شیوه ای بر زبان می آوریم. در اول یوحنا 14:5-15 به ما گفته شده است که با اطمینان در دعا به نزد خدا بیاییم، بدانیم که او ما را می شنود و هر آنچه را که درخواست می کنیم، اگر در اراده او باشد، برآورده خواهد کرد.
قسمت دوم
فیلیپیان 6:4-7 به ما می گوید که بدون نگرانی درباره هر چیزی دعا کنیم، و با قلبی شکرگزار دعا کنیم. خدا به تمام چنین دعاهایی پاسخ می دهد و آرامش خود را در قلبهایمان هدیه می دهد. روش صحیح دعا کردن این است که قلبمان را به حضور خدا بریزیم، با خدا صاف و صادق باشیم، زیرا که ما را بهتر از خودمان می شناسد. باید درخواستهایمان را به حضور خدا بیاوریم، و به خاطر داشته باشیم که خدا می داند که چه چیزی برایمان بهترین است و با تقاضایی که مطابق اراده اش برای ما نباشد، موافقت نخواهد کرد. ما باید محبت، سپاسگزاری، و پرستشمان به خدا را در دعا ابراز کنیم و نگران این نباشیم که دقیقاً چه کلماتی را بگوییم. خدا بیشتر به محتوای قلبمان علاقه مند است تا به طرز بیان کلماتمان.

نزدیکترین «الگوی» دعا که کتاب مقدس ارائه می دهد، دعای ربانی است که در متی 9:6-13 آمده است. لطفاً درک کنید که دعا ربانی، دعایی نیست که باید حفظ کنیم و از بر برای خدا بخوانیم، بلکه نمونه ای است که چه چیزهایی را باید وارد دعا کنیم: پرستش، توکل به خدا، درخواستها، اعتراف، و تسلیم. ما باید در خصوص چیزهایی که دعای ربانی درباره اش صحبت می کند، در قالب کلمات خودمان دعا کنیم و آن را در سفر خود با خدا «شخصی کنیم.» طرز صحیح دعا کردن این است که قلبمان را به خدا ابراز کنیم. نشستن، ایستادن، یا زانو زدن؛ با دستانی باز یا بسته؛ با چشمانی باز یا بسته؛ در کلیسا، در خانه، یا بیرون؛ در صبح یا در شب دعا کردن، همگی اینها مسائل جانبی هستند و مشروط به ارججیت شخصی، اعتقاد شخصی، و اقتضا است. خدا می خواهد که دعا، یک ارتباط شخصی و واقعی بین او و ما باشد

تصورات اشتباه بسیاری راجع به هویّت روح القدس وجود دارند

بعضی به روح القدس چون نیرویی سحر آمیز نگاه می کنند. عده ای نیز او را چون نیرویی غیر شخصی می دانند که خدا آنرا برای پیروان عیسی مسیح قرار داده است. کلام خدا راجع به هویت روح القدس چه میگوید؟ کتاب مقدس، خیلی ساده و واضح، میگوید روح القدس خداست. همچنین به ما میگوید که روح القدس دارای شخصیت است، وجودی که دارای اندیشه ، اراده و احساس است
این حقیقت که روح القدس خداست در بخشهای مختلفی از کلام خدا (از جمله اعمال رسولان فصل 5 آیه های 3 تا 4) مشهود است. در این قسمت، جایی که حنانيا به روح القدس دروغ گفته بود، پطرس خطاب به او چنین میگوید: "به انسان دروغ نگفتی بلكه به خدا." درواقع این آیه خیلی واضح مشخص میکند که: دروغ گفتن به روح القدس، دروغ گفتن به خداست. همچنین از آنجایی که خصوصیات و صفات خدا به روح القدس نیز اطلاق میشود، میتوانیم چنین استنباط کنیم که روح القدس خداست. برای مثال، این حقیقت که روح القدس حاضر مطلق است در مزامیر فصل 139 آیه های 7 تا 8 دیده میشود. "از حضور تو به كجا می‌توانم بگريزم؟ اگر به آسمان صعود كنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمين فرو روم، تو در آنجا هستی. " همچنین در اول قرنتیان فصل 2 آیه 10 تا 11 ما شاهد خصوصیت حاضر مطلق بودن روح القدس هستیم : "اما خدا اين امور را توسط روح خود بر ما آشكار ساخته است، زيرا روح خدا از عميق‌ترين اسرار خدا آگاهی دارد و آنها را بر ما آشكار می‌سازد. هيچكس نمی‌تواند بداند كه در باطن شخصی ديگر چه می‌گذرد، مگر خود آن شخص. به همين ترتيب، هيچكس نمی‌تواند افكار و نقشه‌های خدا را درک كند، مگر روح خدا
همچنین میتوانیم چنین استنباط کنیم که روح القدس در واقع یک شخصیت الهی است چون صاحب اندیشه ، احساس و اراده است. روح القدس فکرمیکند و میداند (اول قرنتیان فصل 2 آیه 10). روح القدس غمگین میشود (افسسیان فصل 4 آیه 30). روح القدس برای ما شفاعت میکند (رومیان فصل 8 آیه های 26 تا 27). روح القدس مطابق اراده اش، تصمیم میگیرد (اول قرنتیان فصل 12 آیه های 7 تا 11). روح القدس سومین شخص تثلیث است. به راستی روح القدس میتواند همچون خداوند عمل کند و او همان تسلی دهنده و مشاوری است که مسیح وعدۀ آمدنش را داد ( یوحنا فصل 14 آیه 16، فصل 14 آیه 26، فصل 15 آیه 26)

عید پاک يا عيد قیام

 روزی که مسیحیان بمناسبت پیروزی مسیح بر مرگ و رستاخیز او جشن سرور و شادی بر پا میکنند .
(برخواستن عیسی مسیح از مردگان سه روز بعد مرگ و به صلیب کشیده شدن)

روز رستاخیز عیسی مسیح از مردگان یکی از مهمترین اعیاد مسیحیان است.

روز  یکشنبه برای اولین بار از سوی شورای نیقیه در سال ۳۲۵ میلادی رسماً به‌عنوان روز قیام مسیح معرفی شد و بدین ترتیب مسیحیان روز یکشنبه را جایگزین روز شنبه یا "  شبات یا  سبّت" کردند که مطابق شریعت یهود، روز استراحت مذهبی یهودیان بود.

قیام مسیح از مردگان همه ساله در اواخر ماه مارس یا اوایل آوریل، در آغاز بهار جشن ‌گرفته می‌شود

شام آخر در پنجشنبه مقدس

در پنجشنبه مقدس بزرگداشت شام آخر خداوند ما عیسی مسیح میباشد. روزی است که او قبل از دستگیری و مصلوب شدنش، آیین مقدس عشای ربانی را بنیان نهاد. همینطور بزرگداشت شروع کهانت مقدس مسیح میباشد.

در این روز  مقدس، مسیح مراسم عید پسح را برگزار کرد. او با حضور و نقش خودش در مراسم عید پسح،  این شام را به کاملیت تحقق بخشید، بعنوان آخرین قربانی که باعث نجات تمامی مسیحیان شد.

شام آخر، آخرین شامی بود که عیسی آنرا با شاگردان خود در اورشلیم  تقسیم کرد. در طول مدت شام، عیسی پیشگویی کرد که به او خیانت خواهد شد.

مهم ترین و مرکزی ترین آیینی را که در پنجشنبه  مقدس انجام میدهیم، مراسم عشای ربانی است  که با جشن و تکریم و عبادت همراه است، زیرا که عشای ربانی در این روز بنیان نهاده شد.

همچنین در این روز مسیح، کهانت شاگردان خود را بنا کرد، بعنوان کهانت تمامی ایمانداران. مسیح بعنوان اولین کاهن، در این شب، پای شاگردان خود را شست تا خادم بودن را به آنها بیاموزد.

وقتی ساعت معیّن فرا رسید عیسی با رسولان سر سفره نشست و به آنان فرمود

آنان فرمود: «چقدر مشتاق بودم كه پیش از مرگم این فصح را با شما بخورم. به شما می‌گویم تا آن زمان كه این فصح در پادشاهی خدا به كمال مقصود خود نرسد دیگر از آن نخواهم خورد.» بعد پیاله‌ای به دست گرفت و پس از شكرگزاری گفت: «این را بگیرید و بین خودتان تقسیم كنید، چون به شما می‌گویم از این لحظه تا آن زمان كه پادشاهی خدا فرا می‌رسد من دیگر شراب نخواهم خورد.» همچنین كمی نان برداشت و پس از شكرگزاری آ‌ن ‌را پاره كرد و به آنان داد و فرمود: «این بدن من است كه برای شما تسلیم می‌شود. این كار را به یادبود من انجام دهید.» به همین ترتیب بعد از شام پیاله‌ای را به آنان داد و فرمود: «با خون خود كه برای شما ریخته می‌شود پیمان تازه‌ای بسته‌ام و این پیاله نشانهٔ آن است.”
  لوقا   22:14-20

روز ششم از هفته مقدس

راه جلجتا و صليب✝️🕊❤️🕊✝️
وفاداری یک زندگی است.نه روزهایی را در جفا و سختی گذراندن و یا در مشکلات او را شکر کردن.وفاداری مصلوب شدن‌است!!!
آری مانند یوسف در چاه و خانه فوطیفار یا در زندان و یا در قصر با خدا بودن است. همانند ایوب از دست دادن همه چیز و ماندن با خدا است.

اگر جواب دعایت دیر شده است و زندگی بر وفق مرادت نیست و خسته شده ای تازه آغاز وفاداری و اثبات آن به خداست.

سمبل وفاداری ، صلیب عیسی است... پس با وفا بمان قیام از مردگان نزدیک است.

✝️خداوندامی دانم که گناهکارم و مستحق مجازات می باشم اما مسیح مجازاتی را که من شایسته آن بودم برخود گرفت تا من بتوانم بوسیله ایمان به او آمرزیده شوم.از گناه خودتوبه کرده وبرای نجات فقط به تو توکل میکنم

روز پنجم از هفته مقدس

شام آخر؛

“همچنین نان را برگرفته، شکر کرد و پاره نمود و به آنها داد و گفت: «این بدن من است که برای شما داده می‌شود؛ این را به یاد من به جا آرید.» به همین‌سان، پس از شام جام را برگرفت و گفت: «این جام، عهد جدید است در خون من، که به‌خاطر شما ریخته می‌شود.”
  لوقا   ١٩-٢٠:٢٢

آن کس که با من نان می‌خورد بر ضد من برخاسته است‌. یوحنا ۱۸:۱۳

👈سطحی یا عمـیق  بودن زخـم های عاطــفی به آهسـته یا محکم زدن ضربه ها ربطی ندارد بلکه به  رابطه سطحی و یا عمیق با شخصی مـربـوط  اسـت که دارد ضـربه میزند .

👈چقدر اینروزها زخم رفیق و ضربه  دوست زیاد شده . گویا نان و نمک خوران به نمکـدان شکستن عادت کرده اند و خنجر های نامردمی دوباره به صحنه بازگشته و خصوصا در بـیـن دوسـتی های دختـران و پسران و حتی همسران مشـتری  بـسیار زیادی دارد.

👈با زخـم رفـیــق چه باید  کرد ؟
⚡️مسیح از یهودا که او را بخاطر سی پاره  نقره  به دشمن فروخت بطور طبیعی ناراحت شده ام متنفر نشد و کینه نگرفت و نگذاشت خیانت یهودا اعصابش را بهم بریزد و افکارش را کنترل کند و ازهدفـش باز بماند چـرا ؟ 

✨چون مشغول کار بزرگـتری بود او به "زخـم صلیبی میاندیشید که باعث شـفای تمام دلهای زخمی بشود"  او ضربه یهودا را در برابر زخم صلیب مانند "  گزیدن مورچه ای در برابر نـیـش مـار سـمی" میدانست .

در نـتـیـجه  :

💫برخورد پیروزمندانه مسیح باعث پشیمانی یهودا شـد هرچند متاسفانه توبه نکرد و ازعذاب وجـدان خود را حلق آویـــز نمود. این شــهادت تاریخ ست همیشه همینطور بوده زیرا که قانون طبیعت ست.

⚡️تمام خنجر هاییکه در تاریکی باغ جتسیمانی از پشت به رفیقان زده میشوند در روشـنایی صبح فردای صلیب کمـانه کــرده و به دل خــود نـارفیـقان میروند. لطفا بخاطـر خیانت دیگران  بخـودت و اطرافیانت و آینده ات خیـانـت نکن و انتقام نارفیقان را از رفیقان نگیر. تو آینده مبارکی در پیش رویت داری . هرگزنگذار کسیکه امروزت را  خــراب  کرده  فــردایت را  کنترل کنـد آمین. 

✍️جلیل سپهر

عیسی مسيح به سه دلیل سوار بر کره الاغ وارد اورشلیم شد.

نخستین آن، تحقق نبوت در زکریا 9: 9
«ای دختر صهیون بسیار وجد بنما و ای دختر اورشلیم آواز شادمانی بده! اینک پادشاه تونزد تو میآید. او عادل و صاحب نجات و حلیم میباشد و بر الاغ و بر کره بچه الاغ سوار است. و من ارابه را از افرایم و اسب را از اورشلیم منقطع خواهم ساخت و کمان جنگی شکسته خواهد شد و او با امتها به سلامتی تکلم خواهدنمود و سلطنت او از دریا تا دریا و از نهر تا اقصای زمین خواهد بود.»
  زکریا 9:9-10
این پیشگویی در متی 21: 1-11 هنگامی انجام شد که عیسی خود به شاگردانش گفت برای او کره الاغی بیاورند تا با آن وارد اورشلیم شود. پیروزمندانه وارد اورشلیم شد آن هم نه پیروزی از نوع دنیا بلکه پیروزی فتح قلبها زیرا او چنین کاری را بدون خونریزی در کنار مردم انجام داده بود.

 دوم، در دنیای باستان، یک رهبر در صورت ورود به جنگ از اسب استفاده میکرد
هنگامی که اسب ها در کتاب مقدس ذکر شده اند، تقریبا همیشه در ارتباط با پادشاهان و جنگ هستند و کسی با الاغ به جنگ نمیرفت بلکه اگر پیام صلح آمیزی داشت بر الاغ سوار میشد.
 اما مسیح پادشاهی بود که نه بر الاغ بلکه بر کره الاغ برای نشان دادن پیام صلح  سوار شد!
پادشاهی که با صلح جهان را فتح میکند. پیامی که در آن زمان تحققش با این شیوه از عقل انسانی به دور بود اما امروزه شاهد قدرت پیام صلح آمیز انجیل هستیم که تمام جهان را فتح کرده.

 سوم، عیسی از الاغ برای ارتباط با مردم عادی استفاده کرد. الاغها در کشاورزی و همچنین تجارت و بیشتر توسط مردم عادی استفاده میشد. زندگی نیز برای یهودی که در قرن اول میلادی تحت حکومت رومی زندگی می کرد، آسان نبود.  اما عیسی در طول زمان خود در اینجا بر روی زمین، مردم فقیر و بیمار را در آغوش گرفت.  انتخاب او از الاغ به جای یک اسب، اراده خداوند بود که می گوید که او به عنوان یک پادشاه خدمت می کند و ستمکاران را نجات می دهد. بر خلاف واعظینی که امروزه پیامشان گویا صرفا برای متمولین و ثروتمندان و اقشار خاص است . وقتی پای موعظه های آنها مینشینید ،پیام  غیر مستقیم و گاه مستقیم این است که، من واعظ ،شخص موفق و ثروتمندی هستم و اگر تو که میشنوی نیستی ،حتما یک جای کار تو اشکال دارد !
مسیح با اقتدار و جایگاهی که داشت میتوانست سوار بر اسب وارد اورشلیم شود و چه بسا اسبها .با جمع کردن ثروتمندان به دور خود پادشاهی که یهودیان جدایی طلب و معترض به حکومت روم ،منتظرش بودند به پا کند و اتفاقا پیروان بیشتری میداشت اما کلام خداوند میگوید ؛ او خادم شد ، پاهای شاگردان را شست و پیامی بسیار عجیب و دیگرگون داشت نه تنها برای یهود آن زمان بلکه حتی برای مردم امروز . او پادشاهیست که بر قلبها حکومت میکند آنهم نه با شمشیر بلکه با محبت و عشق.

امین هللویا ستایش بر تو ای  عیسی مسیح حمد و جلال بر توباد ای شاه شاهانم
ای خدای نیکویم ای آغاز و پایانم
یگانه نجات دهنده ما

یکشنبه نخل روز ورود پیروزمندانه مسیح به اورشلیم دل ها

اتفاقات یکشنبه نخل داستان زندگی همه ما انسان ها است. مسیح در این روز وارد سه خانه شد. خانه اول خانه گریـه، خانه دوم خانه دشمن، خانه سوم خانه دزدان.

خانه گریه:
وقتی مسیح نزدیک اورشلیم شد به ایمان مرده ساکنان آن نگاه کرد و به حال آنها گریست. (لوقا ۱۹: ۴۱)
باور مرده یعنی به چیزی ایمان داشته باشی که به آن عمل نمی کنی. در قلب اغلب انسان ها باور های بدون عمل وجود دارد و مسیح به ایمان های مرده تاسف می خورد چنانکه به خاطر ایمان مرده خواهران ایلعاذر گریست.

خانه دشمن:
کاهنان مذهبی اورشلیم، مخالفان و دشمنان سرسخت تعالیم مسیح بودند و به دنبال فرصتی برای به قتل رساندن او می گشتند. (مرفس ۱۱: ۱۸).
در قلب خیلی از انسان ها مخالفت شدیدی با ارزش های الهی وجود دارد زیرا تعالیم مسیح را مخالف منافع خود می دانند و تلاش می کنند که با انواع فلسفه ها، ارزش های الهی را در خود خفه  کنند.

خانه دزدان:
در یکشنبه نخل مسیح به معبد رفت، تخت صرافان و کرسی کبوتر فروشان را واژگون کرد و فروشندگان را بیرون نمود و گفت: “شما خانه دعا را خانه دزدان ساخته اید.”(متی ۲۲: ۱۲و ۱۳)

قلب خیلی از ما انسان ها مانند معبد اورشلیم تبدیل به خانه دزدان شده. آنها با فریب عواطف، شادی، اعتماد، سلامتی، امید و انگیزه های ما را دزدیده اند و به جای آن عقاید غیر انسانی و افکار غیر اخلاقی خود را جایگزین کرده اند.

اتفاق سرنوشت ساز یکشنبه نخل این بود که مسیح در آن روز، هر سـه خانه گریه، دشمن و دزدان را با خاک یکسان کرد و بر روی آن «خــانــه شـــفا و ســلامتــی» خود را بنا کرد.

متی ۲۱: ۱۴ می فرماید: در همان روز و در همان محل مسیح، نابینایان و مفلوجانی که به نزد او آمدند شـفا داد.

نکته مهم این است که، نه همه را بلکه تنها «آنهایی که به نزد او آمدند.» اگر امروز خانه دل تان را خانه غم و یا متضاد با ارزش های الهی می بینید و یا اگر از خانه دل تان امنیت، آرامی و اعتماد به هر دلیلی دزدیده شده، بگذارید همین امروز خداوند وارد اورشلیم دل تان بشود. او دل شما را خانه صلح و شفا و سلامتی خواهد ساخت.

روز چهارم از هفته مقدس

و امّا عید فَطیر که به پِسَخ معروف است نزدیک می‌شد، و سران کاهنان و علمای دین در جستجوی راهی مناسب برای کشتن عیسی بودند، زیرا از شورش مردم بیم داشتند. آنگاه شیطان در یهودای معروف به اَسخَریوطی که یکی از دوازده شاگرد بود، رخنه کرد. او نزد سران کاهنان و فرماندهان نگهبانان معبد رفت و با آنان گفتگو کرد که چگونه عیسی را به دست ایشان تسلیم کند. آنان شاد شدند و موافقت کردند مبلغی به او بدهند. او نیز پذیرفت و در پی فرصت بود تا در غیاب مردم، عیسی را به آنان تسلیم کند.”
  لوقا ٢٢: ١-٦

سومين روز از هفته مقدس

عيسى مسيح براى آخرين بار در معبد تعليم ميدهد٠
او در باره رهبران دينى چنين گفت :
از علماى دين بر حذر باشيد كه دوست دارند با قباى بلند راه بروند و مردم در كوچه و بازار آنها را سلام گويند و در كنيسه ها بهترين جاى را داشته باشند و در ضيافتهابر صدر مجلس بنشيند از سويى خانه بيوه زنان را غارت مى كنند و از ديگر سو براى تظاهر ،دعاى خود را طول مى دهند ٠مرقس ١٢ :٣٨ -٤٠

دوشنبه، دومين روز از هفته مقدس

چون به  اورشليم رسيدند، عيسى به صحن معبد در امد و به بيرون  راندن كسانى  اغاز كرد كه در انجا داد و ستد مى كردند.
او تختهاى صرافان و بساط كبوتر فروشانرا واژگون كرد.
او اجازه نداد كسى براى حمل كالا از ميان صحن معبد عبور كند.
سپس به انها تعليم داد و گفت: مگر نوشته نشده است كه،
خانه من خانه دعا براى همه قومها خوانده خواهد شد؟
اما شما ان را لانه راهزنان ساخته ايد.
مرقس١١؛١٥-١٧

ورود شاهانۀ عیسی به اورشلیم

بامدادان ، جمعیتی کثیر که برای عید آمده بودند ، چون شنیدند عیسی به اورشلیم می آید ، شاخه های نخل در دست به پیشباز او رفتند . آنان فریادکنان می گفتند :
" هوشیعانا !
    خجسته باد او که
    به نام خداوند می آید ،
خجسته باد پادشاه اسرائیل ! "
آنگاه عیســی کره الاغی یافت و بر آن سوار شد ؛ چنانکه نوشته شده است :
" مترس ! ای دختر صهیون ،
    هان پادشاه تو می آید ،
سوار بر کره الاغی ! "
شاگردان او نخست این چیزها را درنیافتند ، اما چون عیسی
جلال یافت ، به یاد آوردند که اینها همه دربارۀ او نوشته شده بود و همان گونه نیز با او به عمل آورده بودند .
آن جماعت که به هنــگام فرا خواندن ایلعازر از قبر و
برخیزانیدنش از مردگان با عیسی بودند ، همچنان بر این واقعه شهادت می دادند . بســیاری از مردم نیز به همین سبب به پیشباز او رفتند ، زیرا شنیده بودند چنین آیتی از او به ظهور رسیده است . پس فریســیان به یکدیگر گفتند : ببینید که راه به جایی نمیبرید ؛ بنگرید که همۀ دنیا از پی او رفته اند ."

یوحنا ۱۲ : ۱۲ - ۱۹

عیسی باز به مَثَلها با ایشان سخن گفته، فرمود:

«پادشاهی آسمان را می‌توان به شاهی تشبیه کرد که برای پسر خود جشن عروسی به پا داشت.او خادمان خود را فرستاد تا دعوت‌شدگان را به جشن فرا خوانند، امّا آنها نخواستند بیایند.پس خادمانی دیگر فرستاد و گفت: ”دعوت‌شدگان را بگویید اینک سفرۀ جشن را آماده کرده‌ام، گاوان و گوساله‌های پرواری‌ام را سر بریده‌ام و همه چیز آماده است. پس به جشن عروسی بیایید.“امّا آنها اعتنا نکردند و هر یک به راه خود رفتند، یکی به مزرعه و دیگری به تجارت خود.دیگران نیز خادمان او را گرفتند و آزار دادند و کشتند.شاه چون این را شنید، خشمگین شده، سپاهیان خود را فرستاد و قاتلان را کشت و شهر آنها را به آتش کشید.سپس خادمان خود را گفت: ”جشن عروسی آماده است، امّا دعوت‌شدگان شایستگی حضور در آن را نداشتند.پس به میدان شهر بروید و هر که را یافتید به جشن عروسی دعوت کنید.“غلامان به کوچه‌ها رفتند و هر که را یافتند، چه نیک و چه بد، با خود آوردند و تالار عروسی از میهمانان پر شد.

«امّا هنگامی که شاه برای دیدار با میهمانان وارد مجلس شد، مردی را دید که جامۀ عروسی بر تن نداشت.از او پرسید: ”ای دوست، چگونه بدون جامۀ عروسی به اینجا آمدی؟“ آن مرد پاسخی نداشت.آنگاه پادشاه خادمان خود را گفت: ”دست و پایش را ببندید و او را به تاریکیِ بیرون بیندازید، جایی که گریه و دندان به دندان ساییدن خواهد بود.“زیرا دعوت‌شدگان بسیارند، امّا برگزیدگان اندک.»

مَتّی ‏22‏:2‏-14 – مشابه لوقا ‏14‏:16‏-24

ایمانداران و اعضای کلیسا، این ۴ تفسیر از این آیه به شما کمک می کند تا دیدی بهتر نسبت به شبانان و خادمین خود داشته باشید.

"از رهبران روحانی خود اطاعت کنید، و هر آنچه می‌گویند با کمال میل انجام دهید، زیرا کار ایشان، مراقبت از جانهای شماست و از این لحاظ در برابر خدا پاسخگو می‌باشند. پس، به گونه‌ای رفتار کنید که ایشان از خدمت خود لذت ببرند، نه اینکه با درد و رنج آن را انجام دهند، زیرا در اینصورت شما نیز رنج خواهید برد." (عبرانیان ۱۷:۱۳)

- تفسیر کاربردی:
درحال حاضر، بسیاری افراد وجود دارند که حاضر به اطاعت از رهبران خود نمی‌باشند. اینها برای شبانان و مرشدین خود احترام قایل نمی‌باشند. جوانان احترام افراد مسن را نگاه نمی‌دارند و از ایشان ا نتقاد می‌کنند. ولی این گونه رفتار نباید در میان مسیحیان جایی داشته باشد. امکان دارد که رهبران کلیسا خالی از اشتباه و خطا نباشند. ولی این به ما ربطی ندارد! ما موظف هستیم که رهبران خود را مورد احترام و اطاعت قراردهیم (اول تسالونیکیان ۵: ۱۲-۱۳ و تفسیر آن را مشاهده کنید).
خدا آن رهبران را برای ارشاد و راهنمایی ما معین فرموده است. آنها به نوبۀ خود به خدا جوابگو خواهند بود اگر ما برعلیه آنها دست به تمرد و طغیان بزنیم، آنها درموقع جوابگویی به مسیح غمگین و رنجیده خواهند بود واگر ما مسئول غم و اندوه رهبران خود باشیم، مسیح ما را مورد بازخواست و داوری قرار خواهد داد. آنهایی که برعلیه رهبران خود عصیان و طغیان کنند، پیش از هر چیز به خود ضرر می‌زنند.

- تفسیر مکدونالد:
در آيات ٧ و ٨ به خوانندگان نامه فرمان داده شده است تا رھبران گذشته خود را به ياد داشته باشند. حالا به آنھا تعليم داده ميشود كه از رھبران خود اطاعت كنند. اين احتما به رھبران كليساي محلي اشاره ميكند. اين انسانھا به عنوان نمايندگان خدا در ميان جماعت كار ميكنند. به ايشان اقتدار داده شده و ايمانداران بايد از ايشان اطاعت نمايند. آنھا مثل شبانان مزدور پاسباني جانھاي گلّه خدا را مينمايند. آنھا در روز بازپسين بايد به خدا جواب پس بدھند. آنھا يا با شادي جواب خواھند داد يا با غم و اين به پيشرفت روحاني ايشان بستگي دارد. اگر آنھا مجبور باشند با غم اين كار را انجام دھند، يعني پاداش خدمت به مقدسين
از ايشان كم شده است. پس ھمه بايد از احترام به روند اقتداري كه خدا ترتيب داده است استفاده كنند.

- تفسیر مک آرتور:
 مرشدان خود. (ر.ک. توضیح آیۀ ۷).
وقتی کشیشان یا رهبران کلیسا موعظه میکنند و کلام خدا را تعلیم میدهند، با اقتدار مسیح عمل میکنند (اعمال رسولان ۲۸:۲۰؛ اول تسالونیکیان۱۲:۵، ۱۳). ایشان به نیابت از مسیح کلیسا را خدمت مینمایند و باید در امین بودنِ خود به او پاسخگو باشند (اول قرنتیان ۱:۴-۵؛ اول پطرس ۱:۵-۴). این اصل میتواند هم شامل رهبران دنیایی باشد هم شامل رهبران روحانی. حتی آن رهبران و مقامات حکومتی که به خدا ایمان ندارند نیز از جانب خدا مقرر شده اند و این خدا است که آنها را به کار میگیرد (روم ۱:۱۳، ۴). خوشی. این مسوولیت بر عهدۀ کلیسا است که رهبران خود را یاری دهد تا ایشان کار خود را با رضایت و شادی به انجام رسانند (اول تسالونیکیان ۱۲:۵، ۱۳).

- تفسیر کتاب مقدس کاربردی:
وظیفه رهبران کلیسا این است که به مردم یاری دهند تا در مسیح رشد کنند. ایماندارانی که با رهبران کلیسایی همکاری می کنند، به مقدار زیادی از بار مسوولیت ایشان می کاهند. آیا رفتار شما به گونه ای هست که رهبران شما از خدمت خود لذت ببرند؟

خدایا، پس تو کجایی؟

✨کارها و نقشه‌های خدا عجیب است. راه‌های او راه‌های ما نیست و فکرهای او با طرز فکر ما فرق دارد. اگر او در جایی سکوت می‌کند، در این سکوت حکمتی نهفته است، درست همانطور که در تک تک اعمالش حکمتی وجود دارد.

☀️انسان به‌دلیل محدودیت خود اغلب اوقات از درک حکمتی که در این سکوت نهفته عاجز است. حتی گاه ممکن است مانند مریم از سکوت خدا رنجیده‌خاطر شود، مانند ابراهیم که عملی شدن وعدۀ فرزند را بلافاصله ندید تصمیماتی عجولانه بگیرد، یا در سختیها و مشکلات بر خدا خشمناک شود. اما این واکنش‌ها از حکیمانه بودن سکوت خدا چیزی نمی‌کاهد. او البته درد و رنج انسان را می‌بیند و درک می‌کند، اما درست همان‌طور که تأخیر در شفای ایلعازر یا تولد اسحق در نهایت باعث جلال نام خدا شد، آنچه که در شرایط فعلی زندگی ما نیز ممکن است سکوت خدا به‌نظر بیاید بی‌تردید ناشی از نقشۀ عالی‌تری است که خدا برای ما دارد و اجازه داده است ما نیز با سرخورده شدن از شرایط، به‌سوی او که خدای محبت است بیاییم و با ایمان یاد بگیریم که در هر شرایطی به او اعتماد کنیم.

🕊در واقع خدا از آنجا که انسان‌ها را بی‌نهایت دوست دارد و دلش به‌خاطر آنها می‌سوزد، اجازه می‌دهد گاه وقایعی فوق از عقل و درک آنها در زندگی‌شان اتفاق بیفتد. قلب خدا همیشه برای مخلوقاتش می‌تپد، آنقدر که پسر یگانه خود را فرستاد تا در راه آنها بمیرد. در محبت خدا و علاقۀ او به سرنوشت بشر نباید تردید کرد. “خود خدا در کلامش می‌گوید که مادر ممکن است فرزندانش را فراموش کند، اما او هرگز ما را فراموش نخواهد کرد و تنها نخواهد گذاشت”.

🔥بنابراین امروز اگر می‌بینیم خدا به‌ظاهر سکوت کرده است، باید با اعتماد کردن بر حکمت الهی بدانیم که او دوردست‌ها را می‌بیند، نگاه او با نگاه انسان فرق دارد، و آنچه می‌کند یا نمی‌کند همگی در نهایت برای خیریت انسان و باعث جلال یافتن نام خدای حقیقی است.

چرا خدا درخت معرفت نیک و بد را در وسط باغ عدن گذاشت؟

خدا درخت معرفت نیک و بد را در باغ عدن گذاشت تا به آدم و حوا حق انتخاب اطاعت و یا بی اطاعتی را بدهد. آدم و حوا آزاد بودند هر کاری که می خواستند بکنند، بجز خوردن از درخت معرفت خوب و بد. پیدایش 2: 16-17، "و خداوند خدا آدم را امر فرموده گفت، از همة درختان باغ بی ممانعت بخور اما از درخت معرفت نیک و بد زنهار نخوری زیرا روزی که از آن خوردی هر آینه خواهی مرد." اگر خدا به آدم و حوا حق انتخاب نداده بود، آنها مثل آدم آهنی می بودند که فقط آنچه را که برای آن برنامه ریزی شده بودند انجام می دادند. خدا آدم و حوا را آزاد آفرید تا بتوانند تصمیم بگیرند، و بین خوب و بد انتخاب کنند. بمنظور اینکه آدم و حوا واقعا آزاد باشند، آنها باید حق انتخاب می داشتند.

اساسا چیز شریری در مورد درخت یا میوة آن نبود. بعید است که خوردن آن میوه به آدم و حوا معرفت بیشتری می داد. عمل بی اطاعتی بود که چشمهای آدم و حوا را به بدی باز کرد. گناه بی اطاعتی آنها از خدا گناه و بدی را وارد دنیا و وارد زندگیشان کرد. خوردن میوه، بعنوان یک عمل بی اطاعتی از خدا، چیزی بود که به آدم و حوا معرفت بدی را داد (پیدایش 3: 6-7).

خدا نمی خواست آدم و حوا گناه کنند. خدا از پیش می دانست که نتیجة گناه چه می بود. خدا می دانست که آدم و حوا گناه کرده بدی، مشقت، و مرگ را وارد جهان می کنند.

پس چرا خدا به شیطان اجازه داد که آدم و حوا را وسوسه کند؟
خدا به شیطان اجازه داد آدم و حوا را وسوسه کند تا آنها را وادار به انتخاب نماید. آدم و حوا با ارادة آزاد انتخاب کردند از خدا بی اطاعتی کنند و میوة ممنوعه را بخورند. نتیجه – بدی، گناه، مشقت، بیماری، و مرگ – از آنزمان دنیا را دچار بلا کرده است. تصمیم آدم و حوا باعث شد که همه با طبیعت گناه آلود بدنیا بیایند، و تمایل به گناه داشته باشند. تصمیم آدم و حوا آن چیزیست که در نهایت عیسی مسیح باید بخاطر آن خونش را از طرف ما بر صلیب می ریخت. از طریق ایمان به مسیح، ما می توانیم آزاد از نتیجة گناه باشیم و در نهایت از خود گناه آزاد شویم. بیایید با پولس رسول در رساله به رومیان 7: 24-25 همصدا شویم که می گوید "وای بر من که مردی شقی هستم. کیست که مرا از جسم این موت رهایی بخشد؟ خدا را شکر می کنم – بوساطت خداوند ما عیسی مسیح