کتاب مقدس درباره پدر و مادر خوب بودن چه می گوید

بخش اول:

پدر و مادر خوب بودن می تواند کاری سخت و چالشی باشد، اما در عین حال می تواند ارزشمند ترین و رضایت بخش ترین کاری باشد که در زندگی انجام می شود. کتاب مقدس مطالب بسیار زیادی درباره روش درست تربیت کردن فرزندان و تبدیل آنان به مردان و زنان خداشناس دارد. به عنوان یک پدر و مادر خوب، اولین کاری که باید انجام دهیم تعلیم حقیقت کلام خدا به آنان می باشد.

ما علاوه بر اینکه باید خداوند را دوست داشته باشیم، در اطاعت کردن از او نیز باید نمونه و مثال زدنی باشیم. و همانطور که تثنیه فصل 6 آیه های 7-9 می گوید باید اطاعت از خدا را به فرزندانمان نیز تعلیم دهیم. تمرکز این قسمت از کلام خدا بر روی تداوم در تعلیم است که در تمام اوقات باید انجام شود – در خانه، در خیابان، در شب، و در صبح. حقیقت کتاب مقدس باید زیر بنای خانه های ما باشد. با دنبال کردن اصول این فرمانها، به فرزندانمان یاد می دهیم که پرستش خدا باید دائمی باشد، و نه فقط در صبح های یکشنبه یا دعاهای شبانه.

اگر چه فرزندان ما از طریق تعلیم مستقیم خیلی چیزها یاد می گیرند، اما بیشتر از آن از طریق نگاه کردن به ما درس می گیرند. به همین دلیل ما باید مواظب کارهایی که می کنیم باشیم. ما اول باید نقشی را که خدا به ما داده بشناسیم. شوهران و زنان باید نسبت به یکدیگر با احترام رفتار کنند و مطیع یکدیگر باشند (افسسیان فصل 5 آیه 21). در عین حال خدا یک رده بندی در اقتدار قرار داده است. «اما می‌خواهم اين موضوع را نيز يادآور شوم كه هر زن بايد از شوهر خود اطاعت كند، و شوهر نيز از مسيح، همانطور كه مسيح هم از خدا اطاعت می‌كند» (اول قرنتیان فصل 11 آیه 3). ما می دانیم که مسیح از خدا پایین تر نیست، همانطور هم یک زن پایین تر از شوهرش نیست. خدا می داند که اگر اطاعت از قدرت وجود نداشته باشد، نظمی وجود ندارد. مسئولیت شوهر بعنوان سَر خانواده دوست داشتن همسرش است به همان اندازه که بدن خود را دوست دارد، یعنی محبتی فداکارانه مثل محبت مسیح برای کلیسا (افسسیان فصل 5 آیه های 25-29).
بخش دوم:

در مقابل این رهبری محبت آمیز، دیگر برای یک زن سخت نیست که مطیع شوهرش باشد (افسسیان فصل 5 آیه 24؛ کولسیان فصل 3 آیه 18). اولین مسئولیت زن عشق و احترام به شوهر، زندگی خردمندانه و پاک و رسیدگی به امور خانه است (تیطوس فصل 2 آیه های 4-5). زنان بطور طبیعی بیشتر از مردان تربیت کننده و پرورش دهنده هستند چون اینگونه خلق شده اند که نخستین فرد مسئول رسیدگی به فرزندان باشند.

تعلیم و تربیت قسمت مهمی از پدر و مادر بودن است. امثال سلیمان فصل 13 آیه 24 می گوید، «كسی كه فرزند خود را تنبيه نمی‌كند او را دوست ندارد، اما كسی كه فرزندش را دوست دارد از تأديب او كوتاهی نمی‌كند». بچه هایی که در خانواده های بی نظم بزرگ می شوند، احساس می کنند که کسی آنها را نمی خواهد و بی ارزش هستند. آنها کمبود خویشتن داری دارند و برای کارهایشان هدایت و جهتی ندارند، و وقتی بزرگتر می شوند یاغی شده و به روسای خود منجمله خدا احترام نمی گذارند. « فرزند خود را تا دير نشده تربيت كن؛ اگر غفلت نمايی زندگی او را تباه خواهی كرد» (امثال سلیمان فصل 19 آیه 18). در عین حال، تربیت باید با محبت تعدیل شود، در غیر اینصورت بچه ها ممکن است تلخ، ناامید، و یاغی بار بیایند (کولسیان فصل 3 آیه 21). خدا می داند که تادیب دردناک است (عبرانیان فصل 12 آیه 11)، اما اگر راهنمایی محبت آمیز بدنبال داشته باشد، بسیار به نفع فرزند خواهد بود. «فرزندانتان را بيش از حد سرزنش نكنيد، مبادا دلگير و عصبی شوند. ايشان را آنطور كه خداوند می‌پسندد، با محبت تربيت كنيد، و از كلام خدا ايشان را پند و نصيحت دهيد» (افسسیان فصل 6 آیه 4).

خیلی مهم است که بچه ها را از سنین پایین در خدمات کلیسایی مشغول نگه دارید و مرتب در کلیسایی که در آن به کتاب مقدس باور دارند شرکت کنید (عبرانیان فصل 10 آیه 25)، به آنها اجازه دهید ببینند شما کلام خدا را مطالعه می کنید، و کلام را با آنها هم مطالعه کنید. با آنها درباره آنچه در اطرافشان می بینند صحبت کنید و به آنها آموزش دهید که چگونه بوسیله زندگی روزمره می توان خداوند را جلال داد «بچه را در راهی كه بايد برود تربيت كن و او تا آخر عمر از آن منحرف نخواهد شد» (امثال فصل 22 آیه 6). والدین خوب بودن یعنی بزرگ کردن بچه ها یی که روش شما در پرستش و عبادت خداوند را دنبال می کنند.