اصول کتاب مقدس برای رشد

راهنماییهایی برای رشد جسمی
خداوند به ما بدن شگفتانگیزی داده است. او آن را برای مقاصد خوبی خلق کرده است. کلام خدا میگوید بدن ما هیکل روحالقدس است. بدن ما قسمتی از بدن مسیح است. پولس میگوید بدنهای خود را برای جلال خدا بکار ببرید )اول قرنتیان ۲۰:۶(. با مراقبت از بدن خود، ارادۀ خدا را انجام دادهایم. در این ارتباط به دو اصل نظارت و خدمت برمیگردیم. همانطور که پولس رسول میگوید: خدا بدن ما را با احتیاجات خلق کرده است. اما برای رفع آنها نیز تدارک دیده است. بدن انسان برای شهوترانی نامشروع ساخته نشده است بلکه برای خداوند است و خداوند برای احتیاجات بدن ما تدارک میبیند. برای مثال ازدواج یکی از تدارکات خدا برای رفع احتیاجات
جنسی است )اول قرنتیان ۱۳:۶(. پولس از اشخاصی که برای تجرد خوانده نشدهاند،
میخواهد نیازهای جنسی شریک خود را برآورده سازند. گناهان جنسی بر علیه بدن ما میباشد )اول قرنتیان ۱۸:۶(، بر علیه بدنی که خدا میخواهد پاک و سالم باشد و برای خدمت او بکار رود. در ارتباط با خوردن و نوشیدن نیز باید مواظب باشیم که حد اعتدال را از دست ندهیم. خداوند ما عیسی روزه میگرفت و دعا میکرد، اما در ضمن با دوستانش غذا میخورد و شادی میکرد )گرچه اغلب دشمنانش او را بهخاطر این کار محکوم میکردند(. کتاب رومیان باب چهاردهم به ما میگوید که خوردن یا نخوردن غذای خاصی، اهمیت ندارد: »زیرا پادشاهی خدا خوردن و نوشیدن نیست بلکه شامل نیکی و
آرامش و خوشی در روحالقدس است« )رومیان ۱۷:۱۴(. با چنین راهنماییهایی میتوان تشخیص داد که چه بخوریم
و یا بنوشیم، میفهمیم که پرخوری گناه است چون به بدن ما آسیب میزند و به همین دلیل پولس علیه مستی و پرخوری صحبت میکند. برای مثال ما را نصیحت میکند که »مست شراب نشوید، زیرا شراب شما را بسوی کارهای زشت
میکشاند بلکه از روحالقدس پر شوید« )افسسیان ۱۸:۵(. ما با کنترل و حفظ سلامت بدنمان، خداوند را جلال میدهیم. بدنی که در اسارت الکل، مواد مخدر، سیگار و ... باشد خدا را شاد نمیکند. احترام به بدنمان بهعنوان هیکل خدا، بهوسیله یکی از ثمرات روح بدست میآید و آن پرهیزکاری است. توسط قدرت روح خدا میتوانیم بدنی سالم و پاک داشته باشیم تا روح خدا بتواند در آن زندگی کند. بدن سالم بدنی فعال است و میتواند کار کند و کار کردن قسمتی از خواست و نقشۀ خدا برای ماست. عیسی همیشه کارهای خوب انجام میداد. وقتی دیگران از او انتقاد میکردند، او به آنها میگفت که او کارهایی مثل کارهای پدرش انجام میدهد: »پدرم هنوز کار میکند و من هم کار میکنم« )یوحنا ۱۷:۵(. کارهای فیزیکی برای سلامت شما مفید است. اگر کار شما فیزیکی نیست، شما احتیاج به ورزش و تمرینات فیزیکی
 دارید. ورزش در بعضی موارد برای بدن مفید است )اول تیموتائوس ۸:۴(. این کلمات را پولس میگوید که مثالهایی از ورزشکاران یا مشتزنان ارائه میدهد تا انضباط را توضیح دهد. دویدن، قدم زدن، دوچرخهسواری و یا کار در باغچه برای اشخاصی که باید پشت میز بنشینند، مفید است. پولس میگوید: »با کوشش خستگیناپذیر و با شوق و ذوق، خدا را خدمت کنید«
)رومیان ۱۱:۱۲(. اما خداوند در فکر استراحت و آرامش ما نیز میباشد. بهیاد
داشته باشید که او همیشه بهترین را برای زندگی ما میخواهد. او میداند که فقط کار کردن، ما را از بین میبرد. یک بدن خسته به استراحت احتیاج دارد و خدا روزی را در خلقت خود به این منظور تعیین کرد یعنی روز هفتم را تا روز آرامی باشد. شب جزئی از خلقت او برای استراحت بدن است. شبانان و مسیحیانی که بهشدت کار میکنند، باید بهیاد داشته باشند که خداوند روزی را برای آرامی تعیین کرده است. عیسی، خود نیز احتیاج به استراحت داشت و همینطور شاگردانش. یکبار گروه بسیاری پیش او آمدند. او و شاگردانش آنقدر مشغول بودند که فرصت غذا خوردن هم نداشتند، بعد از آن عیسی به آنها گفت: »خودتان تنها بیایید که بجای خلوتی برویم تا کمی استراحت کنید« )مرقس ۳۱:۶(. اینجا عیسی با مردمی خسته و گرسنه روبرو بود. خدمت کردن به خدا مستلزم داشتن زمانهای استر احت و احیاء مجدد است. عیسی به همۀ گرانباران میگوید: »ای تمامی زحمتکشان و گرانباران، نزد من بیایید و من به شما  آرامی خواهم داد. یوغ مرا به گردن گیرید ... و جانهای شما
آرامی خواهد یافت« )متی ۲۸:۱۱-۲۹(.

به راستی چرا خادمین خداوند باید در ایران کشته شوند؟

کشیش هایک هوسپیان مهر
اسقف کلیسای جماعت ربانی او کشیش ایرانی ارمنی تبار بود که سالها برای رساندن مژده انجیل به ایرانیان تلاش کرد سالها برای دفاع از حقوق اقلیتهای دینی و زندانیان عقیدتی و سیاسی تلاش نمود و حتی از جان خویش هم دریغ نکرد و در نهایت در تاریخ 20 ژانویه 1994 پس از آنکه تلاشهای او باعث آزادی موقت کشیش مهدی دیباج شده بود در مسیر فرودگاه دزدیده شد و توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران کشته شد
یادش گرامی
کشیش حسین سودمند در تاریخ 12آذر 1369به علت پا فشاری و ماندن در ایمان مسیحی خود در زندان مشهد اعدام شد و جنازه او در مخروبه ای اطراف مشهد در قبری بی نام و نشان به خاک سپرده شد
واین سوال برای ما باقی است که چرا حکومت جمهوری اسلامی اینچنین خادمان خداوند را کشته و یا زندانی می کند گناه او این بود که همیشه در تلاش بود تا پیام خوش انجیل یعنی بخشش گناهان توسط عیسی مسیح و به واسطه فدیه شدن او برای ما و دریافت حیاط جاویدان را به دیگران برساند
یادش گرامی باد

سرود شکرگزاری مزمور 100

✨ای مردم جهان، برای خداوند آواز شادی بخوانید.
خداوند را با شادی پرستش کنید،
با سرودهای نشاط‌انگیز به حضور او بیایید.
بدانید که خداوند، خداست.
✨او ما را آفرید و ما متعلّق به او هستیم.
ما قوم او و گوسفندان چراگاه او می‌باشیم.
با شکرگزاری به درگاه او بیایید
و در صحنهای او، او را بپرستید،
او را شکر کنید و نام او را بستایید.
زیرا او خدای مهربان است
و محبّت پایدار
و وفاداری او تا ابد استوار است.

ماموریت بزرگ چیست؟

متی فصل ۲۸ آیه های ۱۹-۲۰ معروف به ماموریت بزرگ است: «پس بروید و تمام قومها را شاگرد من سازید و ایشان را به نام پدر و پسر و روح القدس غسل تعمید دهید؛ و به ایشان تعلیم دهید که تمام دستوراتی را که به شما داده‌ام، اطاعت کنند. مطمئن باشید هر جا که بروید، حتی دورترین نقطه دنیا باشد، من همیشه به همراه شما هستم
 ۲۶نوامبر۲۰۱۹

آیا روزه‌ای که من می‌پسندم این است؟

روزی که آدمی جان خود را رنجور سازد، سر خویش را همچون نی خم کند، و بر پلاس و خاکستر بخوابد؟ آیا این است آنچه روزه‌اش می‌نامید و آن را روز مقبول خداوند می‌خوانید؟  «آیا روزه‌ای که من می‌پسندم این نیست که زنجیر بی‌عدالتی را بگشایی، و بندهای یوغ را باز کنی؟ مظلومان را آزاد سازی، و هر یوغ را بشکنی؟  که نان خود را با گرسنگان قسمت کنی و فقیرانِ بی‌خانمان را به خانۀ خویش آوری؟ و چون برهنه‌ای بینی، او را بپوشانی و از آن که از گوشت تن توست، خود را پنهان نسازی؟

اشعیا۵:۵۸-۷

چـرا باید برای شرایط ایران دعا کنیم ؟

شرایط دردناک امروز ایـران عزیز شرایط فقط کسانیکه در آنجا ساکنند نیست.
آنجا کشور ما هم که مجبور به مهاجرت ناخواسته شده ایم هست. بنابر این خواهشمندم حتما در کلیساهایتان یـا هر گروهیکه با آن در ارتباط هستید دعای دست جمعی داشته باشید .

خداوند می‌گوید چنانکه آسمان از زمین بلندتر است همچنان طریق‌های من از طریق‌های شما و افکار من از افکار شما بلندتر می‌باشد.

اشعیاء  55 : 8 و9

بیایید دعا  کنیم تا خـدا فکرها و طریقهای بلند خودش را جایگزین افکار کوتاه و طریق های محدود این افـراد بسازد تا بیشتر از این شـاهـد کشتار مردم بی دفاعیکه نسبت به شرایط دردناکشان اعتراض کرده اند نباشیم .

 جلیل سپهر

در کجا دعا کنیم؟

هیچ زمان و مکانی نیست که برای تقدیم دعا به درگاه خداوند نا مناسب باشد ،
هیچ چیز نمیتواند ما را از تقدیم دلهایمان به خداوند و از دعا کردن در روح اخلاص ، باز دارد
در شلوغی خیابان، در حین کار، و فعالیت میتوانیم دعاهایمان را به خداوند تقدیم کرده و برای هدایت الهی دعا کنیم .
بنابراین هر جا که باشیم میتوانیم مکان خلوتی را برای مصاحبت با خداوند پیدا کنیم. .
باید به طور دایم درهای قلبمان را باز نگه داریم و از خداوند بخواهیم تا
عیسی به عنوان مهمان آسمانی آمده
و در قلب ما ساکن شود.
ممکن است محیط اطراف ما فضایی آلوده و مسموم باشد اما
لازم نیست حتما از این هوای آلوده تنفس کنیم بلکه میتوانیم از هوای پاک آسمان استنشاق کنیم و در آن زندگی کنیم.
با تقدیم کردن روح و جان به خداوند و از طریق  دعای خالصانه میتوانیم درهای اندیشه را به روی تصورات ناپاک و افکار نا مقدس ببندیم.
آنانی که دلهایشان برای دریافت حمایت و برکت خداوند گشوده است. همواره در یک فضای مقدس تری گام خواهند برداشت و
برای مصاحبت دایمی با خداوند تلاش خواهند کرد
همه نیاز ما این است که ابعاد شخصیت مسیح را بهتر بشناسیم و از ارزشهای مربوط به حقایق
جاودانی درک کاملتری داشته باشیم
باید
 دعا کنیم تا حقایق الهی برای ما آشکار و روشن شود

معاوضه بر روی صلیب

عیسی مجازات شد، تا ما بخشش را دریافت نماییم (اشعیا 53:‌۴و5).

عیسی مجروح شد، تا ما شفا را دریافت نماییم (اشعیا 53:‌۴و5)

عیسی که گناه را نشناخت‌، در راه ما گناهکار محسوب شد تا ما در وی عادل شمرده شویم (اشعیا 53:‌10 و دوم قرنتیان 5:‌21).

عیسی بخاطر ما متحمل مرگ شد تا ما در او حیات دریافت نماییم (عبرانیان 2:‌9).

عیسی بخاطر ما ملعون شد تا ما برکت را دریافت نماییم‌. (غلاطیان 3:‌13و 1۴).

عیسی بخاطر ما فقیر شد تا ما در دولتمندی او شریک شویم‌. (دوم قرنتیان 8:‌9).

عیسی بخاطر ما بی‌حرمت شد تا ما در جلال او شریک شویم‌. (متی 27:‌35 و 36).

عیسی بخاطر ما ترک و مردود شد تا ما در او پسندیده و مقبول پدر واقع شویم (افسسیان‌1:‌5 و6).

عیسی بخاطر ما با مرگ خود از زمین زندگان منقطع شد تا ما در او تا ابد با خدا یک شویم (اشعیا 53:‌8 و اول قرنتیان 6:‌17).

عیسی انسانیت کهنه ما را با خود مصلوب کرد تا از ما انسانی تازه بیافریند (رومیان 6:6 و کولسیان 3:‌9 و 10)

مسيحيت مذهب توانايى هاى ما نيست

مسيحيت مذهب توانايى هاى ما نيست،
بلكه يك رابطه عاشقانه است كه ما با خدا داريم.

در کلام خدا می‌خوانیم، موسی در بيابان و در پایین ترین سطح از زندگى خود خداوند را ملاقات کرد.
بعد از این ملاقات خداوند موسی را برای آزادی قوم خود بکار گرفت.
رمز بكارگيرى موسى در "اعتماد"  او به خداوند بود.

چيزى كه خداوند از ما مى خواهد اعتماد است.
او مى خواهد اعتماد همه انسانها به سوى او باشد.

خيلى از مذاهب هستند كه توسط جبر و اجبار مى خواهند اعتماد مردم را به سوى خدا جلب كنند؛ توسط فشارهاى زياد، توسط قوانين و احكام مختلف،

اما خبر خوش عيسى مسيح چيز ديگرى است.
عيسى مسيح ديروز، امروز و تا ابدالآباد همان است،
و كارهايى را كه در گذشته انجام داده، امروز هم مى تواند انجام دهد.

اگر امروز در بيابان هاى زندگى خود هستى،
به خداوند اعتماد كن، خداوند مى خواهد وارد بيابان هاى زندگى تو شود، او مى گويد:"من با تو هستم"

خدا به موسى گفت:"هستم آنكه هستم" به آنان بگو:" هستم" مرا نزد شما فرستاده است.
خروج 3: 14

بزرگان واقعى لزوماً افراد مشهورى نيستند

گاه مى كوشيم با بردن نام اشخاص مشهور كه جزو آشنايان ما هستند، دوستان خود را تحت تاثير قرار دهيم. مثلاً اگر شخصاً فرد مشهورى را مى شناسيم، سعى مى كنيم اين را به نحوى به رخ ديگران بكشيم. بزرگان واقعى لزوماً افراد مشهورى نيستند، بلكه كسانى هستند كه مطابق ميل خدا زندگى مى كنند. دوستى و مشورت با كسانى را در پيش بگيريد كه مى توانند از نظر روحانى شما را تقويت كنند، كسانى كه وقف خدا هستند و ديد درستى در مورد زندگى دارند.

عیسی هرگز به مسیحیان دستور نداد، یکشنبه ها به عبادت خدا بپردازند.

این رسم در طول تاریخ مسیحیت و البته از همان اوایل، رواج پیدا کرد. در داستان آفرینش چنین آمده است: «و در روز هفتم، خدا از همه کار خود که ساخته بود، فارغ شد». این همان روز سبت یهودیان، یعنی روز شنبه است. عیسی در مقام یک یهودی ایماندار، در روزهای شنبه به کنیسه می رفت (لوقا، باب 4، آیه 16؛ مرقس باب 1، آیه 21) و جماعتِ مسیحی هم که در محیط یهودی زندگی می کرد، برای برپا داشتن نیایش خداوند به کنیسه ها     می رفت (اعمال رسولان، باب 17، آیه 2). البته مسیحیان از ابتدا، روز پس از سبت، یعنی یکشنبه را به شکل ویژه ای احترام می گذاشتند، زیرا در این روز بود که عیسی از مرگ برخاست (متی، باب 28، آیه 1؛ مرقس، باب 16، آیه 1؛ لوقا، باب 24، آیه 1؛ یوحنا، باب 20، آیه1). به این ترتیب، بدیهی است که چنین روزی برای مسیحیان، اهمیت معنوی ویژه ای داشت و روزهای دیگر هفته را نیز قداست می بخشید. به این ترتیب بود که مسیحیان در چنین روزی گرد هم می آمدند تا رستاخیز عیسی و حیات نوین را گرامی دارند، حیاتی که خدا آن را از راه رستاخیز عیسی به آنان عطا کرده بود. البته عیسی به حواریون این وظیفه را محول کرده بود که در گردهم آیی هایشان، مرگ او و رستاخیزش را با صرف مشترک غذا به یاد آورند (متی، باب 26، آیه 26 تا 30؛ مرقس، باب 12، آیه 22 تا 24؛ لوقا، باب 22، آیه 14 تا 23). این طعام مشترک هسته اصلی این تجمع را تشکیل می داد و می دهد (اول قرنتیان، باب 11، آیه 23 تا 26). این کار بزودی شکلی نمادین و آیینی به خود گرفت و به طور کلی «آیین عشای ربانی» نامیده شد. پس هنگامی که مسیحیان در روزهای یکشنبه گردهم می آیند و عشای ربانی را برگزار می کنند، اعتقاد دارند که به شکل ویژه ای از عیسی مسیح پیروی و فرمان او را اجابت می کنند. این امر به مسیحیان کمک می کند، در قالب یک جماعت، خدا را نیایش کنند و یادآور آن است که خدا از آنان در مقام جماعت پیرو پسرش عیسی، چه انتظاری دارد.

دعا در نام عیسی مسیح یعنی چه

دعا به نام عیسی مسیح در انجیل یوحنا فصل 14 آیه های 13 تا 14، گفته شده است «شما می‌توانيد به نام من، هر چيزی از خدا درخواست كنيد، و من آن را به شما خواهم داد. چون من كه فرزند خدا هستم هر چه برای شما انجام دهم، باعث بزرگی و جلال خدا خواهد شد. بلی، به نام من هر چه لازم داريد بخواهيد تا به شما عطا كنم». بعضی این آیه را اشتباه برداشت می کنند و فکر می کنند گفتن "به نام عیسی مسیح" در آخر دعا باعث می شود که خدا همیشه هر چه از او بخواهیم به ما بدهد. در واقع با این فکر به "به نام عیسی مسیح" بعنوان یک فرمول سحرآمیز نگاه می کنند. این برخلاف کلام خداست.

دعا در نام عیسی مسیح یعنی دعا با قدرت عیسی مسیح و درخواست از پدر که در مورد دعای ما عمل کند، چون ما به نام پسرش عیسی مسیح آمده ایم. دعا به نام عیسی مسیح همان معنی را می دهد که دعای بر طبق اراده خدا، «از اينرو، خاطرجمع هستيم كه هرگاه از خدا چيزی مطابق خواست او بطلبيم، دعای ما را خواهد شنيد؛ و اگر يقين داريم كه دعای ما را می‌شنود، می‌توانيم به اين هم اطمينان داشته باشيم كه آنچه از او بخواهيم، به ما عطا خواهد كرد» (اول یوحنا فصل 5 آیه های 14 تا 15). دعا در نام عیسی مسیح دعایی است که برای جلال و احترام نام او کرده می شود.

گفتن "به نام عیسی مسیح" در آخر دعا یک فرمول سحر آمیز نیست. اگر آنچه ما می خواهیم برای جلال نام خدا و طبق اراده او نباشد، گفتن "به نام عیسی مسیح" بی معنی است. آنچه مهم است دعای خالصانه ایست که به نام عیسی مسیح و برای جلال نام او باشد، نه اینکه لغات مخصوصی را در آخر دعا بگوییم. کلمات در دعا اهمیت ندارند، بلکه هدف پشت دعا اهمیت دارد. دعا برای چیزهایی که بر اساس اراده و خواست خدا هستند، اساس دعایی است که به نام عیسی مسیح کرده می شود.

گذشته شما بر زندگیتان تاثیر می‌گذارد

بطور حتم، گذشته شما بر زندگیتان تاثیر می‌گذارد، این تاثیر ممکن است خوب و یا تخریب کننده باشد، اما بیش از حد به آن بها ندهید. گذشتۀ شما نباید آیندۀ شما را تعیین کند. اگر دوران کودکی وحشتناکی داشته‌اید یا  اشتباهات بدی کرده‌اید، قطعاً نتیجۀ آنها همراه شما بوده است، اما نباید برای باقی عمر شما نیز تعیین کننده باشند. قدرت انجیل بیشتر از تاثیر آن وقایع است! به کسی که نامۀ فیلیپیان را نوشته است نگاه کنید! او مسیحیان را تا به مرگ جفا می‌رسانید! با این وجود، از پولس نمی‌شنویم که بگوید: «آه، متاسفانه الان محدودیتهایی دارم. تجربه‌های گذشته‌ام، باعث شده‌اند اتفاقات خوب زندگی‌ام تباه شوند.» حتی نمی‌شنوید که بگوید «الان باید به خدا تقاص پس بدهم.» وقتی او می‌دود، به سادگی همۀ چیزهای دیگر را فراموش می‌کند. شما نیز می‌توانید این کار را بکنید! انجیل براستی خبر خوش است!
(برشی از کتاب تفسیر مسیح‌محور فیلیپیان، نوشته دکتر تونی مریدا و فرانسیس چان)

چرا دعا نمی کنیم؟

شهری بود به نام شهر پابرهنه ها. در یک صبح سرد زمستانی مردی وارد این شهر شد.
وقتی که از قطار پیاده شد، متوجه شد ایستگاه قطار آنجا، همانند همه ایستگاه های قطار مملو از جمعیت است و مسافران می کوشند از میان جمعیت راه خود را باز کنند و به قطار مورد نظرشان برسند.
مرد در نهایت شگفتی متوجه شد که همه آنها پابرهنه هستند. هیچ کس کفش به پا نداشت.
 او از ایستگاه بیرون آمد و سوار تاکسی شد. در تاکسی متوجه شد که راننده هم کفش نپوشیده است.

بنابراین از راننده پرسید: ببخشید، چرا مردم این شهر برخلاف مردم شهرهای دیگر کفش به پا ندارند؟
راننده گفت: بله، درست است، چرا ما کفش نمی پوشیم؟ چرا؟
مرد وقتی به هتل رسید، دید که مردم آنجا هم پابرهنه هستند. مدیر، صندوق دار، باربرها، پیشخدمت ها، همه پابرهنه بودند.
از یکی از آنها پرسید:
-می بینم که شما کفش به پا ندارید. آیا چیزی درباره کفش نمی دانید؟
پیشخدمت گفت: چرا، ما کفش را می شناسیم.
-پس چرا کفش نمی پوشید؟
-بله درست است. چرا کفش نمی پوشیم؟
-نمی دانید که کفش پا را در برابر سرما محافظت می کند؟
مرد گفت: البته که می دانم. آیا آن ساختمان را می بینی؟ آن ساختمان یک کارخانه تولید کفش است. ما از داشتن آن به خود می بالیم و هر یکشنبه آنجا جمع می شویم تا به سخنان مدیر کارخانه درباره فواید کفش گوش دهیم.
-پس چرا کفش نمی پوشید؟
-آه درست است، چرا کفش نمی پوشیم؟!

آری! مانند اهالی آن شهر همه ما به دعا اعتقاد داریم. همه ما ایمان داریم که دعا می تواند بسیاری از خواسته های ما را تحقق بخشد. می دانیم که دعا می تواند معجزه بیافریند، ما را تغییر دهد، زندگیمان را متحول کند و ما را احیا کند. ما از نیروی اعجازانگیز دعا آگاهیم. با این حال دعا نمی کنیم. چرا؟
سوال همین جاست. چرا دعا نمی کنیم؟

عیسی مسيح به سه دلیل سوار بر کره الاغ وارد اورشلیم شد

نخستین آن، تحقق نبوت در زکریا 9: 9
«ای دختر صهیون بسیار وجد بنما و ای دختر اورشلیم آواز شادمانی بده! اینک پادشاه تونزد تو میآید. او عادل و صاحب نجات و حلیم میباشد و بر الاغ و بر کره بچه الاغ سوار است. و من ارابه را از افرایم و اسب را از اورشلیم منقطع خواهم ساخت و کمان جنگی شکسته خواهد شد و او با امتها به سلامتی تکلم خواهدنمود و سلطنت او از دریا تا دریا و از نهر تا اقصای زمین خواهد بود.»
  زکریا 9:9-10
این پیشگویی در متی 21: 1-11 هنگامی انجام شد که عیسی خود به شاگردانش گفت برای او کره الاغی بیاورند تا با آن وارد اورشلیم شود. پیروزمندانه وارد اورشلیم شد آن هم نه پیروزی از نوع دنیا بلکه پیروزی فتح قلبها زیرا او چنین کاری را بدون خونریزی در کنار مردم انجام داده بود.

 دوم، در دنیای باستان، یک رهبر در صورت ورود به جنگ از اسب استفاده میکرد
هنگامی که اسب ها در کتاب مقدس ذکر شده اند، تقریبا همیشه در ارتباط با پادشاهان و جنگ هستند و کسی با الاغ به جنگ نمیرفت بلکه اگر پیام صلح آمیزی داشت بر الاغ سوار میشد.
 اما مسیح پادشاهی بود که نه بر الاغ بلکه بر کره الاغ برای نشان دادن پیام صلح  سوار شد!
پادشاهی که با صلح جهان را فتح میکند. پیامی که در آن زمان تحققش با این شیوه از عقل انسانی به دور بود اما امروزه شاهد قدرت پیام صلح آمیز انجیل هستیم که تمام جهان را فتح کرده.

 سوم، عیسی از الاغ برای ارتباط با مردم عادی استفاده کرد. الاغها در کشاورزی و همچنین تجارت و بیشتر توسط مردم عادی استفاده میشد. زندگی نیز برای یهودی که در قرن اول میلادی تحت حکومت رومی زندگی می کرد، آسان نبود.  اما عیسی در طول زمان خود در اینجا بر روی زمین، مردم فقیر و بیمار را در آغوش گرفت.  انتخاب او از الاغ به جای یک اسب، اراده خداوند بود که می گوید که او به عنوان یک پادشاه خدمت می کند و ستمکاران را نجات می دهد. بر خلاف واعظینی که امروزه پیامشان گویا صرفا برای متمولین و ثروتمندان و اقشار خاص است . وقتی پای موعظه های آنها مینشینید ،پیام  غیر مستقیم و گاه مستقیم این است که، من واعظ ،شخص موفق و ثروتمندی هستم و اگر تو که میشنوی نیستی ،حتما یک جای کار تو اشکال دارد !
مسیح با اقتدار و جایگاهی که داشت میتوانست سوار بر اسب وارد اورشلیم شود و چه بسا اسبها .با جمع کردن ثروتمندان به دور خود پادشاهی که یهودیان جدایی طلب و معترض به حکومت روم ،منتظرش بودند به پا کند و اتفاقا پیروان بیشتری میداشت اما کلام خداوند میگوید ؛ او خادم شد ، پاهای شاگردان را شست و پیامی بسیار عجیب و دیگرگون داشت نه تنها برای یهود آن زمان بلکه حتی برای مردم امروز . او پادشاهیست که بر قلبها حکومت میکند آنهم نه با شمشیر بلکه با محبت و عشق.

جهنم از کجا بوجود آمد؟

1) جهنم توسط خدا آفریده شد. "زیرا که در او (مسیح) همه چیز آفریده شد، آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است از چیزهای دیدنی و نادیدنی و تختها و سلطنتها و ریاسات و قوات؛ همه بوسیله او و برای او آفریده شد." کولسیان ۱: ۱۶

2) خدا جهنم را برای انسان نیافرید بلکه برای ابلیس و فرشتگان وی. "ای ملعونان، از من دور شوید در آتش جاودانی که برای ابلیس و فرشتگان او مهیا شده است." متی ۲۵: ۴۱

3) از آنجاییکه خدا جهنم را آفریده، بنابراین او از وجود جهنم آگاهی دارد. در مقایسه با بهشت، او درباره جهنم به مردم هشدار داده است تا توبه کنند و به او ایمان آورند تا از رفتن به آن مکان عذاب نجات یابند. 

جهنم چگونه مکانی است؟

1) جهنم مکانی است برای مجازات.
      در متی ۲۵: ۴۶ عیسی مسیح فرمود: " و ایشان در عذاب جاودانی خواهند رفت، اما عادلان در حیات جاودانی."         

2) جهنم مکانی است برای عذاب.
"پس چشمان خود را در جهنم (عالم اموات) گشوده، خود را در عذاب یافت، و ابراهیم را از دور و ایلعازر را در آغوشش دید." لوقا ۱۶: ۲۳

3) جهنم مکانی است از آتش خاموش نشدنی. "او غربال خود را در دست دارد و خرمن خود را نیکو پاک کرده، گندم خویش را در انبار ذخیره خواهد نمود، ولی کاه را در آتشی که خاموشی نمی‌پذیرد خواهد سوزانید." متی ۳: ۱۲

"پسر انسان ملائکه خود را فرستاده، همه لغزش دهندگان و بدکاران را جمع خواهند کرد، 42 و ایشان را به تنور آتش خواهند انداخت، جایی که گریه و فشار دندان بود." متی ۱۳: ۴۱ ، ۴۲

"و مرگ و دنیای مردگان به دریاچه آتش انداخته شد. این است مرگ دوم یعنی دریاچه آتش. و هر که در دفتر حیات مکتوب یافت نشد به دریاچه آتش افکنده گردید." مکاشفه ۲۰: ۱۴، ۱۵

4) جهنم مکان به یاد آوردن خاطرات این دنیا و خواسته های دست نیافته است. مطابق انجیل لوقا ۱۶: ۲۵ مرد ثروتمندی که به جهنم رفت خاطرات زندگی خود و رابطه اش با ایلعازر را به یاد آورد. او طلب آب کرد ولی نتوانست آن را به دست بیاورد. مردم در جهنم زمانی که پیام انجیل را در این دنیا شنیده و رد کرده بودند را به خاطر می آورند و در نتیجه تا به ابد پشیمان خواهند شد.

5) تشنگی. مرد ثروتمند از ابراهیم التماس کرد که "ایلعازَر را بفرست تا سر انگشت خود را به آب تر ساخته زبان مرا خنک سازد، زیرا در این آتش عذاب می کشم." (لوقا ۱۶: ۲۴) در حالیکه این امتناع شد. تصور کنید که نتوانید تا ابد در آتش سوزان آب بنوشید. عیسی در یوحنا ۷: ۳۷ به ما آب زنده تعارف می کند. "عیسی ایستاده، ندا کرد و گفت، هر که تشنه باشد نزد من آید و بنوشد."

6) دوری و جدایی. مردم در جهنم جدایی ابدی بین خود و خدا را تجربه می کنند. آنها قدرِ همه چیزهای خوب زندگی که در زمین داشتند را ندانستند و حالا تا ابد از نعمتهای خوب خدا دور خواهند شد. بسیاری از مردم تمسخر کنان می گویند، "من در جهنم تنها نخواهم بود، چون همه دوستانم آنجا خواهند بود." دوستی در مکان عذاب هیچ معنی و مفهومی ندارد.

7) بی عدالتی و نجاسات گناه. "هر که ظالم است، باز ظلم کند و هر که نجس است، باز نجس بماند" (مکاشفه ۲۲: ۱۱). هیچ کس دوست ندارد که مورد ظلم و نجاست دیگران قرار بگیرد. مردم در جهنم تا ابد این شرایط را تجربه خواهند کرد.

 یأس و نومیدی ابدی. جهنم جایگاه ابدی کسانی است که نجات نیافته اند. دیر یا زود مردم در جهنم پی می برند که تا ابد باید در جهنم باشند بدون داشتن راه فرار. در لوقا ۱۶: ۲۶ ابراهیم به مرد ثروتمند گفت، "و علاوه بر این، در میان ما و شما ورطه عظیمی است، چنانچه آنانی که می‌خواهند از اینجا به نزد شما عبور کنند، نمی‌توانند و نه نشینندگان آنجا نزد ما توانند گذشت."

9) بوی تعفّن گوگرد. "لکن ترسندگان و بی‌ایمانان و خبیثان و قاتلان و زانیان و جادوگران و بت‌پرستان و جمیع دروغ‌گویان، نصیب ایشان در دریاچه افروخته شده به آتش و گوگرد خواهد بود. این است موت ثانی." مکاشفه ۲۱: ۱۱

10) دیدن، شنیدن، لمس کردن، چشیدن، و بوییدن حس هایی هستند که مردم در جهنم دارند. در لوقا ۱۶: ۱۹-۳۱ مرد ثروتمند می توانست ابراهیم را "ببیند"، صدایش را "بشنود"، آتش را "لمس کند"، می خواست که قطرهِ آبی را "بچشد"، و بوی متعفن گوگرد را "ببوید".

11) شیطان و دیو ها با کسانیکه مسیح را رد کرده اند آنجا خواهند بود.

12) مکان کرم ها. "جایی که کِرْم ایشان نمیرد و آتش، خاموشی نپذیرد." مرقس ۹: ۴۴،۴۶

13) حقارت و تنفر. "و بسیاری‌ از آنانی‌ كه‌ در خاك‌ زمین‌ خوابیده‌اند بیدار خواهند شد، اما اینان‌ به‌ جهت‌ حیات‌ جاودانی‌ و آنان‌ به‌ جهت‌ خجالت‌ و حقارت‌ جاودانی‌." (دانیال ۱۲: ۲). مردمانیکه در جهنم زجر می کشند، بدن غیر فانی دریافت خواهند کرد و بعد از اینکه داوری شدند با حقارت و تنفر بر گناهانشان به دریاچه آتش افکنده خواهند شد. آنها شرمسار خواهند شد و از جایگاهشان تا ابد تنفر خواهند داشت.
14) گریه و فشار دندان. متی ۸: ۱۲ "امّا پسران ملکوت بیرون افکنده خواهند شد، در ظلمت خارجی جایی که گریه و فشار دندان باشد." کسانیکه امروز مغرور هستند و عیسی منجی را رد کرده اند تا ابد گریه کرده و دندان بر دندان می فشارند. آنها از کسانیکه ایشان را فریب داد و از رفتن به بهشت باز داشت، تا ابد عصبانی شده و دندان بر دندان می فشارند.

دنيا و خطرات آن

"دنیا را و آنچه در دنیاست دوست مدارید زیرا اگر کسی دنیا را دوست دارد، محبت پدر در وی نیست" اول يوحنا۲: ۱۵

يوحناى رسول بطور واضح توضيح داد كه منظورش از دنيا چه بود. او فرمود، "زیرا که آنچه در دنیاست، از شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندگانی از پدر نیست بلکه از جهان است" (اول يوحنا٢: ١٦). 

دنيا سيستم با قدرتى است كه بوسيله شيطان با همكارى انسانهاى گناهكار بوجود مى آيد. شيطان كه خداى اين جهان است، براى اينكه انسان را فريب دهد، خود را در پشت چيزهايى كه خدا آفريده است مخفى مى كند. دنيا با تمامى لذات و هوسهايش هر روزه انسانها و حتى مسيحيان را نيز احاطه مى كند. 
حوا در باغ عدن آن را تجربه كرد. در پيدايش٣: ٦ همان سه مشخصه اى را كه يوحنا تعليم داد، مى بينيم. نخست، شهوت جسم: "و چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست". دوم، خواهش چشم: " و بنظر خوشنما". سوم، غرور زندگانى: " و درختی دلپذیر دانش افزا". دنيا هنوز هم از طريق غذاهاى لذيذ و مشروبات الكلى مى خواهد اشتها و شهوات ما را برانگيزاند و جسم ما را سير كند. براى شهوت چشم، دنيا لباسهاى مد روز، زيبايى و جراحى پلاستيكى، فيلمهاى هاليودى و ثروت و غيره بوجود مى آورد. براى تأمين غرور زندگانى، به ما شهرت و دانش زياد و مقام بالا مى دهد تا فكر كنيم كه دانش همه چيز را داريم و ما را از اين راه متكبر و مغرور مى كند. 
آيا خطر زندگى ما را تهديد نمى كند؟ خطر طمع جسم كه از ديدن ماديات و چيزهاى دنيوى بوجود مى آيد؟ آيا داشتن سواد و دانش زياد تهديدى براى مغرور شدن ما نيست؟ 
يوحناى رسول فرمود كه هر كسى كه دنيا را دوست مى دارد محبت پدر در وى نيست. عيسى مسيح شاگردان خود را دعوت كرد و از آنها خواست كه تمامى چيزهاى دنيا را ترك كنند و فقط او را پيروى كنند. 
ايمانداران عزيز، ما در دنياى وحشتناك و پر خطر زندگى مى كنيم كه شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندگانى ما را جذب و شيفته دنيا مى كند. بايد هر لحظه با عيسى مسيح شراكت داشته باشيم و با ايمان به او زندگى كنيم تا بتوانيم بر آن سه دشمن غلبه كنيم. غلبه اى كه ما مى توانيم داشته باشيم، ايمان ما است. 
خدايا تو را شكر مى كنم كه به ما وعده داده اى كه در اين دنياى پرخطر همراه ما باشى و به ما قوت ببخشى تا بر شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زندگانى غلبه يابيم. كمكم كن تا هر لحظه با تو قدم بردارم