وقتی وعده ها به تاخیر می افتند

وقتی سرتاسر کتاب مقدس را جستجو می کنیم، نمونه هایی از افرادی را می یابیم که برای درک تاخیرهای خدا دچار کشمکش بودند. برای مثال، انتظار طولانی ابراهیم برای داشتن پسر را در نظر بگیرید. یا سالهای دراز حبس یوسف که قربانی شرایطی بی رحمانه شده بود. یا همچنین، سرنوشت تیره و تار و طولانی موسی در بیابان، پیش از آنکه برای رهایی قومش و هدایت آنان به سوی سرزمین موعود فراخوانده شود. روش تاخیر در زندگی بسیاری از شخصیت های کتاب مقدس به شکلی برجسته نوشته شده، که بارزترین آنان، خداوندگار ماست که سالهای بسیار را در سکوت، در کوچه های تنگ و باریک ناصره سپری فرمود.

وقتی سالها شتابان می گذرند و وعده ای که خدا داده بود، جامه عمل نمی پوشد،زندگی بسیار گیج کننده و بغرنج می گردد. ما به فرصت هایی که از دست رفته اند، می نگریم و فریاد بر می آوریم: 

💥( چرا ؟  چرا ؟  چرا؟  )💥

هنگامی که با وعده ای مواجه می شویم که دچار تاخیر شده، نخستین کاری که باید انجام دهیم، این است که با دقت بررسی کنیم و ببینیم که آیا در همان ابتدا، این وعده از جانب خدا بوده، یا اینکه قربانی فکر و خیال شده ایم.

بسیاری از ایمانداران، کلماتی از کتاب مقدس را که فقط مختص به اشخاص خاصی در کتاب مقدس بوده اند، بر می دارند، آنها را به خودشان نسبت می دهند، و بعد، وقتی آنها تحقق نمی یابند، ناامید و سرخورده می شوند.

پس اطمینان حاصل کنید که نکته مورد نظر، واقعاً وعده روشنی بوده که خدا از کلامش به شما داده است. پس از آنکه از این امر اطمینان یافتید، توجه داشته باشید که خدا انتها را  از آغاز می بیند  و مراقب است که  امور   در وقت درست عملی گردند.
در این مورد، نباید ابهام و مغلطه گویی وجود داشته باشد، زیرا به مجرد اینکه واقعیت زمان بندی کامل خدا را زیر سوال ببریم، ذهن خود را به روی هر نوع شک و تردید باز می کنیم.
البته نمی توانیم مانع ورود شک به ذهن خود گردیم، اما می توانیم مانع سکونت آن شویم.

💥هر وعده ای که خدا به شما داده ( و البته اگر مطمئن هستید که آن یک وعده بوده است)، در این صورت، یقین بدارید که جامه عمل خواهد پوشید. نه همیشه در زمان دلخواه شما، بلکه همیشه در زمان او.