آیا ما فرشتگان نگهبان داریم؟

 بخش اول

متی فصل 18 آیه 10 می گوید که "هيچگاه اين بچه‌های كوچک را تحقير نكنيد، چون آنها در آسمان فرشتگانی دارند كه هميشه در پيشگاه پدر آسمانی من حاضر می‌شوند". در این متن، عبارت "این بچه های کوچک" یا به ایمانداران اشاره می کند (آیه 6) یا می تواند به خردسالان اشاره کند (آیه 3 تا 5). این آیه کلیدی در رابطه با فرشتگان نگهبان است. شکی نیست که فرشتگانِ خوب، کمک می کنند تا از ما محافظت شود (دانیال فصل 6 آیه های 20 تا 23؛ دوم پادشاهان فصل 6 آیه های 13 تا 17)، اطلاعات را آشکار می کنند و خبر می رسانند (اعمال فصل 7 آیه های 52 تا 53؛ لوقا فصل 1 آیه های 11 تا 20)، راهنمایی می کنند (متی فصل 1 آیه های 20 تا 21؛ اعمال رسولان فصل 8 آیه 26)، مهیا می کنند (پیدایش فصل 21 آیه های 17 تا 20؛ اول پادشاهان فصل 19 آیه های 5 تا 7)، و به طور کلی به ایمانداران خدمت می کنند (عبرانیان فصل 1 آیه 14).

سوال اینجاست که آیا هر کس یا هر ایمانداری فرشته ای دارد که مختص او باشد. در عهد عتیق، قوم اسرائیل فرشته اعظم (میکائیل) داشت که مختص آن بود (دانیال فصل 10 آیه 21؛ فصل 12 آیه 1)، اما در هیچ کجای کتاب مقدس نیامده که به هر فرد فرشته ای "اختصاص" داده شده باشد (فرشتگان بعضی اوقات برای یک فرد فرستاده می شدند، اما صحبتی از تخصیص دائمی به میان نیامده است). یهودیان باور به وجود فرشتگان نگهبان را در دوران بین عهد عتیق و عهد جدید کاملاً به رسمیت می شناسند. برخی از پدران کلیسای اولیه باور داشتند که هر کس نه تنها یک فرشته خوب دارد که به او اختصاص داده شده بلکه یک روح شیطانی نیز به او اختصاص داده شده است. باور به فرشتگان محافظ مدتهای درازی وجود داشته است، اما هیچ پایه و اساس کتاب مقدسی صریحی برای آن وجود ندارد.

این مطلب ادامه دارد...